________________
ચંદ્રનમાળાના હાથે પ્રભુનું પારણું
૧૩૩
કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થશે, ત્યારે આ ચરમશરીરી પરમપુણ્યવતી ચંદના પ્રભુની પ્રથમ શિષ્યા થશે અને સાધ્વીઓને સંયમમાગે પ્રવર્તાવનાર થશે. માટે તું એની સારી રીતે રક્ષા કરજે.”
એમ કહી ઈંદ્ર અદૃશ્ય થયા. રાજાએ પણ ચંદનાની બહુમાનપૂર્વક સાચવણી કરી.
સંસારની અસારતા, સયેાગેાની વિચિત્રતા, ભાગવિલાસની ભયકરતા, જીવનની અનિશ્ચિતતા અને જિનધની મહત્તા હવે ચંદનાને મન અરાખર સમજાઈ ગઈ હતી. એ ભાવના ભાવતી કે—એવા પરમ આનંદકારી દિવસ કયારે ઊગશે, જ્યારે ભગવાન પાતાના હાથે મને ભવથી પાર ઉતારશે ? સમવસરણમાં બિરાજમાન પ્રભુની અમૃતવાણીનું પાન મારા કાન વડે હું કયારે કરીશ ? કયારે હું મેાક્ષસુખના મૂળકારણચારિત્રજીવન પામીશ ?”
રૂપ
આ પ્રમાણે ઉત્તમ ભાવના ભાવતાં ભાવતાં ચંદનાના દિવસે પસાર થવા માંડયા અને ભાવથી એ સવવરતિની સ્પના કરવા લાગી.
નગરજને સિહત સૌ કોઈ સ્વજના મૂલા શેઠાણીની અનેક પ્રકારે નિંદા કરતા હતા, પણુ ચંદનાએ તે મૂલાને પેાતાની પરમ ઉપકારી માતા તરીકે જ સ્વીકારી હતી, કારણ કે પ્રભુને પારણું કરાવવાને લાભ અપાવી પરમપદની પ્રાપ્તિ મટેનુ મુખ્ય કારણ-નિમિત્ત પેાતાના માટે તા મૂલા જ બની હતી !
