________________
'ડકૌશિક ઉપસ
૧૦૩
જ ઊભા રહ્યા! સપે ફરી ફરી ત્રણ વખત ાધના આવેશમાં ડંખ આપ્યા, પરંતુ ધાર્યા કરતાં બધું ઊંધું જ પરિણામ આવ્યું!
ડંખના સ્થળેથી લાલ લેાહીના ખદલે કારુણ્યભાવનાના પ્રતીક સમી ઉજ્જવળ દૂધની ધારાએ વહેવા લાગી ! પ્રભુની સૌમ્ય મુદ્રામાં જરાપણ ફેરફાર ન થયા !
ચડકૌશિક થોડીવારમાં ઉપશાંત થયા. મેઘસમાન શીતળતા પ્રસરાવનાર પ્રભુના આ શબ્દો એના કાને સંભળાયા :
“હે મહાનુભાવ ચંડકૌશિક ! ખુન્નસ મુઝ.''
ચડકૌશિકને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન થયું. પોતાના પૂભા જોયા. મડાતપસ્વી ગાભદ્રમુનિ, સુંદર સયમજીવન, તપની સુંદર આરાધના, ક્રેધના પિરણામે ધર્માંની વિરાધના, મૃત્યુ બાદ યેાતિષી દેત્ર, ત્યાંથી તાપસપુત્ર, ફરી એ જ ક્રોધના સંગથી ક્રૂર પિરણામવાળા વમાન સર્પના ભવ ! આ બધીય પરિસ્થિતિને સંપૂર્ણ તાદેશ ચિતાર એની આંખ સામે આવી ગયે. તે વિચારવા લાગ્યા :
“અહા ! આ પરમ તારક પ્રભુની મારા ઉપર કૃપાવૃષ્ટિ થઈ ન હોત, તે મારા માટે કેવી દુઃખદાયક પરિસ્થિતિનુ' સર્જન થાત ? મારા માટે દુર્ગતિ તદ્દન નજીક જ હતી ! અહા ! આ તે મારું પરમ સદ્ભાગ્ય કે આવા પરમ કૃપાળુ પ્રભુ મને અત્યારે મળી ગયા! એમણે મારા વિવેક જાગૃત કર્યાં! સાચી પરિસ્થિતિને ખ્યાલ કરાવ્યો !’
હવે ચંડકૌશિકને પેાતાના પાપી જીવન પ્રત્યે તિરસ્કારભાવ ઉત્પન્ન થયા. ધર્મભાવના વિકાસ પામી. ભક્તિપૂર્વક પ્રભુને પ્રદક્ષિણા આપી વંદન કર્યુ. અને અનશન આયું.
પ્રભુએ જાણ્યુ કે-ચડકૌશિક પ્રતિમાધ પામ્યા છે અને અનશન આદર્યું છે, એથી અનુક`પાના કારણે પ્રભુ પણ ત્યાં જ કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાને રહ્યા. હવે પેાતાની વિષદષ્ટિ કેાઈના ઉપર ન પડે, એ હેતુથી ચડકૌશિકે પેાતાનું મુખ ખીલની અંદર રાખી તથા શરીર બહાર રાખી, શાંતભાવે સ્થિર બની ગયા.
