________________
શ્રમણ ભગવાન શ્રી મહાવીર જીવન-દર્શન
ચંદનાની રૂપસંપત્તિ જોઈ હવે મૂલા શેઠાણીના મનમાં ઈર્ષ્યાભાવ ઉત્પન્ન થયો. એ ચિંતવવા લાગી : “શેઠ એને પરણીને પેાતાની ઘરસ્વામિની ન મનાવે એની શી ખાત્રી ? પાણી પહેલાં મારે પાળ બાંધવી જોઈ એ. કોઈ યોગ્ય તક મળે તેા એને નાશ કરવા, એ જ યોગ્ય ઉપાય લાગે છે.”
૧૨૮
એકદા ભર–ઉનાળાના દિવસે અપેારના સમયે શેઠ બજારમાંથી ઘેર આવ્યા. એ વેળા ઘરમાં કોઈ નાકર હાજર ન હતા. ગરમીથી વ્યાકુળ થયેલા પોતાના પાલકપિતાને જોઈ વિનયયુક્ત ચંદના તુરત પાદપ્રક્ષાલન કરવા પાણી લઈ આવી. ધનાવડુ શેઠે તેને નિવારી, છતાં ચંદના પિતૃભાવે તેમના પગ ધોવા લાગી. એવામાં એના કેશકલાપનુ અધન શિથિલ થતાં તે જમીન ઉપર સરકી પડયો. શેઠે વાત્સલ્યભાવે વાળ કાદવમાં ભીંજાય નહીં, એમ વિચારી લાકડી વડે ઉપાડી લીધા અને કેશકલાપ માંધી દીધા.
સદાકાળ શ’કાશીલ રહેતી મૂલાએ આ ઘટના એક ખૂણાની બારીમાંથી જોઈ : અને પેાતાની શંકા તદ્દન સાચી હતી–એવી તેને ખાત્રી થઈ ગઈ, પછી તેના હૈયે એક જ ચિન્તા સળવળી રહી કે પોતાની દીકરી તરીકે કહેવડાવતા આ શેઠે લજ્જા તજી ચંદનાના વાળ બાંધી આપ્યા અને હવે તેને પેાતાની પત્ની બનાવે તે પહેલાં જ હું એને કંઇક સચોટ ઉપાય શેાધી કાદું.”
,,
થાક ઉતારી શેઠ મહાર જતા રહ્યા. મૂલાએ હજામને ખેલાવી ચંદનાનું માથું મુંડાવી, હાથે-પગે લોખંડની એડી [સાંકળ] પહેરાવી ઘરના ભોંયરામાં તેને પૂરી દીધી. બહારથી મજબૂત તાળું લગાવી દીધુ. બધા નાકરાને ધમકી આપતાં મૂલાએ કહ્યું : આ બનાવની માહિતી શેઠને જે કોઈ આપશે તેને પણ આવે જ હું દંડ આપીશ. તમને શેઠ આગ્રહુથી પૂછે તેપણ સાચું ન કહેવુ.”
પછી મૂલા પેાતાના પિયરે ચાલી ગઈ. સાંજે ધનાવહ શેઠ ઘરે આવ્યા. ચંદના નજરે ન પડતાં એની પૂછપરછ કરી. ભયના કારણે
