________________
મંત્રી દયાળું હોવાથી અચલને ચેતવે છે અને તેથી અચલ પણ ત્યાંથી નાસી જાય છે. જુઓ કે, રાજાના માનીતા પણ રાજકુમારને રાજસાહાબી ત્યજી દઈને, માતા પિતાદિનો ત્યાગ કરીને, એકાકીપણે જ ભાગી જવું પડે છે, કર્મની ગતિ જ વિચિત્ર છે. ભાગ્યયોગે અચલ અકાલ મૃત્યુથી બચી જાય છે, પણ જેણે કોઈ દિવસ ટાઢ કે તડકો સહેલ નથી, જેણે વાહન વિના કદી પણ મુસાફરી કરેલ નથી, સંખ્યાબંધ નોકરો દ્વારા જ જન્મકાળથી જે સેવાતો આવ્યો છે અને જે રાજાનો માનીતો કુંવર હોવાના કારણે લાડમાં જ ઉછર્યો છે, તેવા અચલને અચાનક એકાકીપણે, વાહન વિના જ જંગલના માર્ગે જવું પડે છે. એ પણ એક પ્રકારની ભાગ્યની જ લીલા છે ને ? ખરેખર, કર્મની ગતિ વિચિત્ર જ છે અને એથી અનન્ત ઉપકારી મહાપુરુષો કર્મના સંયોગથી આત્માને મુક્ત બનાવવાને માટે પ્રયત્નશીલ બનવું, એને જ લ્યાણના માર્ગ તરીકે ફરમાવે છે.
અચલ મથુરાપુરીથી ભાગીને કોઈ એક વનમાં આવી પહોંચે છે અને વનમાં ભમી ભમીને દિવસો પસાર કરે છે. આટલી આફત ઓછી હોય તેમ, વનમાં ભમતા એવા તે અચલને પગમાં એક મોટો કાંટો વાગે છે. અચલ પોતાના હાથે એ કાંટાને કાઢી શક્તો નથી એના પગમાં અસહા પીડા વધતી જાય છે. તે કાટાના યોગે પગની પીડા એટલી બધી વધી પડે છે કે, અચલ એ વનમાં બેઠો બેઠો આક્રન્દ ક્ય કરે છે. વનમાં આક્રન્દ કરતાં માર્ગમાં બેઠેલા તે અચલને એક કાષ્ઠભારવાહક જુએ છે. આ કાષ્ઠભારવાહક પણ, પોતાના પિતાએ કાઢી મૂક્વાથી પોતાની નિવાસ નગરી શ્રાવસ્તીનો ત્યાગ કરીને વનમાં આવી વસેલો છે. તેનું એક એવું નામ છે. તે અંકે અચલને આક્રન્દ કરતો જોઈને, પોતાના કાષ્ઠભારને જમીન ઉપર મૂક્યો અને અચલના પગમાંથી કાંટાને ખેંચી કાઢ્યો.
કુલોની ઉત્તમતાનું કારણ અચલ અત્યારે દુ:ખદશાને પામેલો છે, પણ મૂળ તો રાજકુમાર
..અનુદાને મથુરાનો આગ્રહ શ૮ મટે ?
இல்லை இல்லை இல்இஇஇஇஇது
....૩
૭૩
