________________
@
@
ભાગ-૬
@@ @@@
૨૪૬ કહેવડાવી છે. દુઃખમય દશામાં પણ જો વિવેક જાગૃત હોય છે, તો આત્મા
ક્વી સુન્દર વિચારણા કરી શકે, એનો પણ ખ્યાલ, મહાસતી શ્રીમતી સીતાજીના વર્તનમાંથી મેળવી શકાય તેમ છે. સ્ત્રીઓને માટે આ પ્રસંગ કદાચ સૌથી વધારે ઉપયોગી છે, એમ કહી શકાય. આ પ્રસંગ અને એમાં તરવરી રહેલી ભાવના જે કોઈ સ્ત્રીના હૈયામાં જચી જાય, તે સ્ત્રી પોતાની અને પોતાના પતિ આદિની પણ ઉદ્ધારક બની શકે એ સુસંભવિત છે. ધર્મશીલ આત્માઓને માટેય આ પ્રસંગ ઘણો મજેવો છે. અજ્ઞાન લોકની નિદાથી ગભરાઈને, અપર હિતકારક કર્તવ્યથી ચૂકનારાઓને માટે પણ, આ પ્રસંગ ખૂબજ પ્રેરક અને ઉપકારક છે.
યાત્રાના બહાને શ્રીમતી સીતાજીને
જંગલમાં છોડી દેવાની આજ્ઞા આપણે જોઈ આવ્યા કે, મહાસતી શ્રીમતી સીતાદેવીનો ખોટા 3 લોકાપવાદથી ત્યાગ કરવો, એ કોઈપણ રીતે ઉચિત નથી' એવી શ્રી લક્ષ્મણજીએ પગે પડીને રડતાં રડતાં વિનંતી કરી તે છતાં પણ શ્રી રામચન્દ્રજીએ એ વાતને ગણકારી નહિ. એટલું જ નહિ. પણ એવી છે સખ્ખત આજ્ઞા ફરમાવી દીધી કે, ‘આ વિષયમાં હવે તારે એક અક્ષર પણ * ઉચ્ચારવો નહિ.' આથી શ્રી લક્ષ્મણજી કાંઈ પણ બોલ્યા વિના જ, ડું વસ્ત્રથી પોતાનું મોઢું ઢાંકીને રડતા રડતા પોતાના આવાસે ચાલ્યા
ગયા.શ્રી લક્ષ્મણજી આ રીતે ચાલ્યા ગયા, એની પણ શ્રી રામચન્દ્રજી ' ઉપર કશી જ અસર થઈ નહિ, શ્રી રામચન્દ્રજીએ તો શ્રીમતી સીતાત્યાગના પોતાના નિર્ણયને, બને તેટલી વધુ ત્વરાથી અમલમાં મૂકવાની તત્પરતા દાખવી. કદાચ એમને એમ પણ લાગ્યું હોય કે, “આ વાત જો પ્રસાર પામશે, તો શ્રીમતી સીતાત્યાગમાં અવનવી અડચણો આવીને ખડી થઈ જશે.' વળી એ વિચાર પણ તેમને આવ્યો હોય એ બનવાજોગ છે કે, ‘જો આ વાતની શ્રીમતી સીતાને ખબર પડી જશે, તો પણ મુશ્કેલી વધી પડશે.' ગમે તેમ, પણ શ્રી રામચન્દ્રજી બને તેટલી વધુ ત્વરાથી શ્રીમતી સીતાજીનો ત્યાગ કરવાને તત્પર બન્યા છે અને એથી શ્રી લક્ષ્મણજી જેવા ચાલ્યા ગયા કે તરત જ, શ્રી રામચન્દ્રજી પોતાના કૃતાન્તવદન નામના સેનાપતિને આજ્ઞા ફરમાવે છે કે, “સીતાને સમેતશિખરજી તીર્થની યાત્રાનો દોહદ ઉત્પન્ન થયેલો છે, એટલે તું એ
સિતાને કલંક.
@@@@
