________________
સભા : આટલી નાની ઉંમરના છોકરાને મૂકીને બાપે દીક્ષા લેવી અને સાથે તેના સાતેય વડીલ ભાઈઓએ ય દીક્ષા લેવી, એ શુ વ્યાજબી ગણાય ?
પૂજ્યશ્રી : શા માટે વ્યાજબી ન ગણાય ?
:
સભા : એ છોકરાનું ગજું શું ?
પૂજ્યશ્રી : માત્ર છોકરાનો જ વિચાર કરશો કે તેના પિતાનો અને તેના ભાઈઓનો પણ વિચાર કરશો ?
સભા : એમનો શો વિચાર ?
પૂજ્યશ્રી : એજ કે, એમના આત્મકલ્યાણનું શું ? જ્યાં સુધી આત્માના સ્વરૂપનો વાસ્તવિક ખ્યાલ પ્રાપ્ત થયો નથી, ત્યાં સુધી આવા પ્રસંગો મૂંઝવે તે સ્વાભાવિક છે. આત્માના સ્વરૂપનો વાસ્તવિક ખ્યાલ આવી જાય અને ‘આત્માના મૂળભૂત સ્વરૂપને પ્રગટ કરવાનો પ્રયત્ન કરવો, એ જ આ દુર્લભ મનુષ્યજીવનને સફળ બનાવવાનો એક માત્ર ઉપાય છે.’ એમ સમજાઈ જાય, તો આવા પ્રસંગે ખૂબ જ અનુમોદના ભાવ પ્રગટ્યા વિના રહે નહિ. આત્માના મૂળભૂત સ્વરૂપને પ્રગટ કરવાનો પ્રયત્ન કરવો, એ જ એક આ માનવ જીવનને સફ્ળ બનાવવાનો ઉપાય છે. આ વસ્તુને આજે ઘણાઓ, જૈનકુળમાં
ઉત્પન્ન થયેલા હોવા છતાં પણ સમજતા નથી; અને એથી જ તેઓમાં, મોહને પેદા કરવામાં વધારે કારણરૂપ નિવડે એવા સંસર્ગોને લાત મારનારાઓ તરફ સન્માનવૃત્તિ જાગવાને બદલે તિરસ્કારવૃત્તિ જાગે છે. સંસારની સુખસાહાબી, બાલવયસ્ક પુત્ર અને યુવાન સ્ત્રી આદિ પ્રત્યેના મોહને ત્યજી દઈ, સંયમની સાધના માટે ઉજમાળ બનનારા આત્માઓ પ્રત્યે તો સાચા શ્રદ્ધાળુ આત્માઓનું મસ્તક સ્હેજે નમી જાય. એમ થઈ જાય કે, ‘ધન્ય છે આવા ત્યાગી આત્માઓને !' એટલું જ નહિ, પણ શ્રદ્ધાસંપન્ન આત્માઓને તો પોતાની પામરતા માટે ખેદ પણ થાય, પણ આજે ઘણાઓને પામરતા પામરતા જ લાગતી નથી. ‘સંસારવાસ દુ:ખરૂપ છે અને સંયમ સાધના જ કલ્યાણકારક છે.' એમ માનનારા પણ થોડા છે. અનન્ત
........
...શત્રુઘ્નને મથુરાનો
આગ્રહ શા માટે ?..........
૮૫
He
}@@
