________________
શ્રી રાવણને કદિ પણ ઉંચી આંખ કરીને જોયો નથી. શ્રી રાવણના બંધનમાંથી છોડાવવા માટે તત્પર બનેલા શ્રી હનુમાન જેવાનો પણ સ્પર્શ કરવાનો ઈનકાર કરનાર મહાસતી શ્રીમતી સીતાજી શ્રી રાવણને જુએ ખરાં ? શ્રી હનુમાન તો પોતાના સ્વામીના સેવક હતા, ત્યાં ભય રાખવાને કોઈ કારણ નહિ હતું તે છતાંય સતીપણાના આચારપાલનમાં મક્કમ રહી શ્રીમતી સીતાદેવીએ સ્પષ્ટ કહ્યું હતું કે, 'પરપુરુષનો સ્પર્શ મારે માટે યોગ્ય નથી, માટે તમે સ્વામીની પાસે ઝટ જાઓ, ખબર આપો અને તે પછી જે કાંઈ કરવા યોગ્ય હશે, તે તમારા સ્વામી અને મારા નાથ શ્રી રામચંદ્રજી કરશે.”
શીલતા અર્થી આત્માઓએ આજે
સાવધ રહેવું જોઈએ સતીઓનો આ ધર્મ હતો. શ્રી રાવણના આવાસમાં શ્રીમતી સીતાજીને ઘણો કાળ રહેવું પડ્યું છે. ઘૂંટણીએ પડી પડીને વિનવણીઓ કરવામાં શ્રી રાવણે કમીના નથી રાખી. રાગ અને રોષબેય શ્રી રાવણે બતાવ્યા હતા, લાલચ આપીને અને ભય દર્શાવીને, ઉભય પ્રકારે શ્રીમતી સીતાજીને શીલભ્રષ્ટ કરવાનો શ્રી રાવણે પ્રયત્ન કર્યો હતો. આવા પણ શ્રી રાવણની દેહાકૃતિની શ્રીમતી સીતાજીને માહિતી નથી. આજે ? આજની તો સતીઓ પણ જુદી અને શ્રીમતીઓ પણ જુદી ! પૂર્વકાલની સતીઓ શક્તિસંપન્ન અને મનની પણ મજબૂત હોવા છતાં, પરપુરુષના રૂપરંગાદિને જોવા એનેય ભયંકર માનતી; કેમ કે એમને શીલની કિંમત હતી. શીલ એ એમનું પરમભૂષણ હતું. આજે તો શીલના સોદા થાય છે, શીલ શું ચીજ છે, એની જ આજે જોઈતી ગમ નથી. અનાયાસે શીલ પાળે એ વાત જુદી, જેમ વાંકાને કોઈ કન્યા દે નહિ, ક્યાંય જવા જોગી જગ્યા હોય નહિ અને અયોગ્ય સ્થાને જવા જોગા પૈસા હોય નહિ, એટલે મનમાં જ દુવિચારો કરે અને શીલ પાળે એ વાત જુદી. સાધન હોય કે ન હોય, પણ શીલ શીલ રૂપે પળાવું જોઈએ. શીલ, એ તો સ્ત્રીજીવનનો પરમ અલંકાર છે. ‘શીલને બાધા પહોંચે તે કરતાં મરવું સારું – એવી શીલસંપન્ન આત્માઓની મનોદશા હોય છે. શીલની કિંમત હોય તો જ શીલરૂપે શીલ પળાય. પરસ્ત્રીના પુરુષથી અને પરપુરુષનાં સ્ત્રીથી અંગોપાંગ ન જોવાય. યુવાનોમાં થયા પછી તો મા-દીકરો અને ભાઈ
સીતાદેવને સ્વપ્ન અને અનિષ્ટ નિવારણનો ઉઠયા.......
இதில் இல்லை இல்லை இல் இதை
૧૧૭
