________________
૧૦૦
Berre RRRRRRRRRRRLapeerders
સીતાને કલંક....ભગ-૬
અને પૂજનીય સ્થાનની અવજ્ઞા કરનારો બની જાય છે. ગુરૂમાં પરોપકારરસિકતાની સાથે ગંભીરતા અને ધીરતા આદિ ગુણો પણ હોવા જોઈએ. દોષિત આત્માઓની સાથે કઈ રીતે કામ પાડવાથી તેઓ દોષમુક્ત બની શકશે, એ વિચારવાનું ડહાપણ પણ હોવું જોઈએ. કેટલીકવાર ગંભીરતાભર્યું મૌન અગર તો ઉપેક્ષા પણ એવું સુન્દર પરિણામ નિપજાવે છે, કે જેવું સુંદર પરિણમે ઠપકો નિપજાવી શકે નહિ. અવસરે પદ્ધતિસર કહેવાથી લાભ થાય છે અને અનવસરે જેમ તેમ કહી દેવાથી હાનિ થાય છે. આમાં તો આપણે એ જ સમજવાનું છે કે, આચાર્ય મહારાજે ઠીક લાગ્યું તેમ કર્યું, પણ પરિણામ તો સુન્દર જ આવ્યું.
અદત્ત શ્રાવકે સપ્તર્ષિઓની ક્ષમા માંગી શ્રી ધૃતિ નામના આચાર્ય ભગવાનની વસતિમાં બનેલા આ બનાવની પેલા અહંદન શ્રાવક્કે પણ જાણ થઈ. એથી તેને પણ પશ્ચાત્તાપ થયો. આવા જ્ઞાની અને તપસ્વી મહાત્માઓની પોતાનાથી અવજ્ઞા થઈ ગઈ, એ બદલ તેને બહુ ત્રાસ થયો. તેણે તો એ મુનિવરોની પાસે જઈને પોતે કરેલી અવજ્ઞા બદલ ક્ષમા માંગવાનો નિર્ણય કર્યો. સમ્યગ્દષ્ટિ આત્માઓને નિર્ગુણીનું બહુમાન અને ગુણીનું અપમાન ન ખટકે, એ બને ? ગુણી આત્માઓનું અપમાન થઈ જાય, એથી તો સમ્યદૃષ્ટિ આત્માઓને બહુ દુ:ખ થાય. કરણીય ક્રિયા ન થવાથી અને અકરણીય ક્રિયા ભૂલથી આચરવાથી પણ સમ્યગ્દષ્ટિ આત્મા કેટલો બધો દુઃખી બની જાય છે, તે આ દૃષ્ટાત ઉપરથી પણ ઘણી જ સારી રીતે કલ્પી શકાય તેમ છે. તે સાત મહાત્માઓની થઈ ગયેલી અવજ્ઞા બદલ, પશ્ચાત્તાપને પામેલો તે અહંદ્દત્ત શ્રેષ્ઠી, કાર્તિક સુદ સાતમે મથુરા ગયો. ત્યાં જઈને તેણે પ્રથમ તો શ્રી જિનચૈત્યોની પૂજા કરી અને તે પછી પેલા સાત મહાત્માઓની પાસે જઈને તેમને વજન કર્યું તેમજ પોતે કરેલા અવજ્ઞાદોષને જણાવવાપૂર્વક ક્ષમાની યાચના કરી. ઉત્તમ શ્રાવકો કેવી ભાવનાવાળા