________________
अध्ययन ५ उ. १ गा. ३२ - पुरः कर्मदूषिताहारनिषेधः
४२३
साधूनुदिश्य करदर्व्यादिप्रक्षालने पुरः कर्मनिमित्तको दोषो भवत्येवेति न तद्दिने तत्राशनादिकं ग्राह्यम् ।
ननु कस्मिद्भिवने येन पुरः कर्म्माचरितं तदितरस्य करतो भिक्षोपादाने कथं दोषः ? इति चेदुच्यते
यथा येन विषाक्तमन्नं सम्पाद्यते तदितरस्य हस्तादप्युपादीयमानं तदेवान्नं महतेऽनर्थाय कल्पते, तथा पुरः कर्मदूषितमपि । अत्रायं विशेष: - यत्र गृहे पुरःकर्म समाचरितं तत्र तस्मिन् दिवसे सर्व द्रव्यमकल्पयमेव ||३२||
यह सदा स्मरण रखना चाहिये कि यदि साधुके निमित्त हाथ या कुड़छी आदिको धोया हो तो पुरःकर्म दोष लगता ही है, इसलिये उस घरमें साधु, भिक्षा नहीं लेवे ।
प्रश्न- हे गुरुमहाराज ! किसी मकानमें एकने पुरः कर्म किया तो उससे आहार आदि न लेकर, दूसरे वर्त्तन या दूसरे व्यक्ति के हाथसे लिया जाय तो क्यों दोष लगता है ?
उत्तर - हे शिष्य ! जैसे- किसीने विष मिश्रित आहार बनाया हो तो बनाने वालेसे न लेकर दूसरेके हाथसे लिया जाय तो भी वह आहार महान् अनर्थकारी होता है, उसी प्रकार, पुरः कर्म-दुषित आहार आदि भी अनर्थकारक होता है।
इतनी फिर विशेषता समझनी चाहिये कि, जिस घरमें पुरः कर्म किया गया हो उस घरमें उस दिन सब द्रव्य अकल्प्य होते हैं ॥ ३२ ॥ એ વાત સદા યાદ રાખવી કે જો સાધુને નિમિત્તે હાથ યા કડછી આદિને ધાવા હાય તે પુર:કર્મ દોષ લાગે છે જ, તેથી એ દિવસે એ ઘરમાં સાધુ ભિક્ષા લે નહિ
પ્રશ્ન-હે ગુરૂ મહારાજ ! કોઇ મકાનમા એકે પુર:કમ કર્યુ. હાય તેા ત્યા તેનાથી આહારાદિ ન લેતા, બીજા વાસણથી યા ખીજી વ્યકિતના હાથથી લેવામાં આવે તા કેમ દોષ લાગે ?
ઉત્તર–ડે શિષ્ય । જેવી રીતે કાઇએ વિષમિશ્રિત આહાર બનાવ્યા હૈાય તે અનાવનારના હાથથી ન લેતા મીજાના હાથથી લેવામા આવે તેાપણુ એ આહાર મહાન્ અનર્થકારી થાય છે, તેમ પુર.ક દૂષિત આહારાદિ પણું અને કારક
થાય છે
એટલી વિશેષતા સમજવી જોઇએ કે, જે ઘરમા પુર.કમ કરવામાં આવ્યુ હાય તે ઘરમાં એ દિવસે ૫ધાં દ્રવ્યો અકલ્પનીય બને છે (૩૨)