________________
-
-
-
५५०
श्रीदशवकालिकमूत्रे संशुद्धि-दोपज्ञानपूर्वकतत्परिहारविधिमित्यर्थः, शिक्षित्वा सम्यगभ्यस्य सुप्रणिहितेन्द्रियः सुवशीकृतेन्द्रियः-एकाग्रचेता इत्यर्थः । तीव्रलज्जागुणवान् अकृत्याऽऽ. चरणेऽतीवलज्जाधारकः, तत्र-भिक्षेपण विषये विहरेत्-विचरेत् । ___'संजयाण बुद्धाण' इतिपदाभ्यां ज्ञानक्रियोभयवद्भय एव शिक्षाशुद्धिर्जायत इति, 'सुप्पणिहिइंदिए' इत्यनेन शिष्येण एकाग्रचेतसा भाव्यमिति, 'तिब्वलज्जगुणवं' इति पदेन लजावानेव प्रवचनमर्यादां पालयतीति च प्रकटीकृतम् । इति ब्रवीमीति पूर्ववत् ॥५०॥
। इति पञ्चमाध्ययनस्य द्वितीयोदेशः समाप्तः ॥ आधाकर्म आदि दोषोंके ज्ञानपूर्वक आहारकी विधिको सम्यक् प्रकार जान करके जितेन्द्रिय हो कर तथा अकार्य करनेसे तीव्र लज्जा पाते हुए विचरें॥
'संजयाण बुद्धाण' इन दोनों पदोंसे यह ध्वनित किया है कि ज्ञान और क्रिया दोनोंसे ही भिक्षाशुद्धि होती है। 'सुप्पणिहिइंदिए' पदसे यह सूचित किया है कि शिष्यको एकाग्रचित्त होना चाहिए। 'तिव्वलज्जगुणवं' से यह प्रदर्शित किया है कि लज्जावान ही प्रवचनप्रतिपादित मर्यादा (आचार ) का परिपालन करता है।
श्री सुधर्मा स्वामीजम्बूस्वामीसे कहते हैं कि हे जम्बू! मैंने भगवान् श्रीमहावीरस्वामीसे जैसा सुना वैसा ही तुमसे कहा है ॥५०॥
। इति पांचवें अध्ययनका दूसरा उद्देश समाप्त । દેનું જ્ઞાન મેળવીને, આહારની વિધિને સમ્યફ પ્રકારે જાણીને, જિતેન્દ્રિય થઈને તથા અકાર્ય કરવાથી તીવ્ર લજજા પામતાં ભિક્ષુ વિચરે.
सजयाण बुद्धाण ये 6 शण्डोथी म पनित यु छ , ज्ञान मन ક્રિયા બેઉથી જ ભિક્ષા-શુદ્ધિ થાય છે મુumવિડંપિ એ પદથી એમ સૂચિત કર્યું છે કે શિષ્ય એકાગ્રચિત્ત થવું જોઈએ તિન્નપુણવં થી એમ પ્રદર્શિત કર્યું છે કે લજાવાનું જ પ્રવચન પ્રતિપાદિત મર્યાદા (આચાર)નું પરિપાલન કરે છે
શ્રી સુધમ વાગી અબૂ સ્વામીને કહે છે કે-હે જમ્મ! મે ભગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામી પાસેથી જેવું સાભળ્યું તેવું જ તમને કહ્યું છે (૫૦)
ઈતિ પાંચમા અધ્યયનને બીજો ઉદ્દેશ સમાપ્ત.
