Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 09 Sthanakvasi

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 697

-
-
-
-
ममेयचन्द्रिका टीका श. १२ उ० १९०२ शतश्रावकरितनिरूपणम् १८३ पादविहारचारेणं सावत्थि नयरि मज्झं मझेण जाव पज्जुवासइ, अभिगमोनरिय' प्रतिनिष्कम्य-निर्गत्य, पादविहारचारेण-चरणाभ्यां गमनेन श्रावस्ती नगरीमाश्रित्य मध्यमध्येन-मध्यभागेन यावत् निर्गत्य, यत्रैव श्रमणो भगवान् महावीर आसीत् , तत्रैव उपागत्य श्रमणं भगवन्तं महावीर वन्दते, नमस्पति, वन्दित्या, नमस्यित्वा, विनयेन प्राबलिपुटः सन् भगवन्तं पर्युपास्ते, अत्र अस्य शसस्य पौषधयुक्तत्वात् भगवतः पूर्वोक्ताः पश्चअभिगमाः न सन्ति, पूर्वोक्तः पञ्चप्रकारकः अभिगमोऽस्यनास्ति, सचित्तादिद्रव्याणां विमोचनीयानाव भावात् इतिभावः । 'तएणं ते समणोवासगा कल्लं पादुप्पभाए जाय जलंते व्हाया मित्ता' पौषधशाला से निकलकर 'पादविहारचारेण सावत्यि नयरि मज्ज्ञ मज्झेणं जाव पज्जुवासइ, अभिगमो नस्थि' बाहर निकल कर वह पैदल ही श्रावस्ती नगरी के ठीक बीचों बीच से होकर जहाँ श्रमण भगवान महावीर थे वहां आये, वहां आकर के श्रमण भगवान महावीर को उसने वन्दना की, नमस्कार किया, वन्दना नमस्कार करके विनय से दोनों हाथ जोड़कर भगवान की पर्युपासना की। यहां पौषध में रहने के कारण पांच अभिगम नहीं कहे गये हैं। तात्पर्य कहने का यह है कि प्रभु के पास जाते समय जानेवाला सचित्त वजन आदि पांच अभि. गमों से युक्त होकर जाता है-सो यहां पर शंख श्रमणोपासक के पांच' अभिगम नहीं कहे गये हैं क्यों कि वे पौषध में बैठे हुए थे अतः उनके पास सचित्त आदि वर्जनीय द्रव्यों का अभाव था 'तएणं ते समणोपासगा कल्पाउप्पभाए जाव जलंते व्हाया, कयथलिकम्मा, जाव सरीरासरहिं तपोषणामयी मा२ नlvl, “पडिनिक खमित्ता पादविहारचारेणं सावधि नयरिं मज्ज्ञ मझेगं जान पज्जुबासइ, अभिगमो नत्थि" महार નીકળીને, પગપાળા જ તે શ્રાવસ્તી નગરીના મુખ્ય માર્ગે થઈને આગળ વચ્ચે, અને જ્યાં મહાવીર પ્રભુ વિરાજતા હતા ત્યાં ગયે ત્યાં જઈને તેણે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરને વંદણ કરી અને નમસ્કાર કર્યા વંદણાનમસ્કાર કરીને તેણે વિનયપૂર્વક બન્ને હાથ જોડીને ભગવાનની પર્યું પાસના કરી અહીં પાંચ અભિગમ કહ્યા નથી, કારણ કે શંખ અણગાર પૌષધમાં બેઠેલા હતા, તેથી સચિત્ત આદિ પાંચ વજનીય વસ્તુઓને તેમની પાસે અભાવ જ હતે. એવે સામાન્ય નિયમ છે કે સચિત્ત આદિ પાંચ પ્રકારની વસ્તુઓના ત્યાગપૂર્વક જ પ્રભુની સમીપે જવાય છે. તેનું નામ જ અભિગમથી યુક્ત થઈને न माय . "तएणं ते समणोवासगा कल पाउप्पभाए जाव जलते व्हावा,
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૯