Vignapti Lekh Sangraha Part 01

Author(s): Jinvijay
Publisher: Singhi Jain Shastra Shiksha Pith Mumbai

Page 150

तपागणाधीशश्रीविजयदेवसूरिं प्रति पं० मेघविजयगणिप्रेषिता
[८] - विज्ञप्ति का -
खस्तिश्रीमदमन्दमोदविनमद्देवेन्द्रमौलिस्फुरन् , माङ्गल्याझ्यवाङ्कराकरपरिग्लासाअयासाशया । यस्य श्रीजगदीश्वरस्य चरणाम्भोजन्मचिह्नच्छलात् , तस्थौ पीनतनूरनूनसुखभाग गोकर्णजस्तर्णकः ॥१॥ सर्वानन्दननन्दने भगवतः श्रीनन्दनेऽनन्दने', पादाम्भोरुहिरोहितोऽप्युपहितः सौभाग्यसद्माऽभवत् । नमानेकनृनाकिनायकवधूवृन्दस्य वीक्षाविधे-लावण्याभ्यनुशासनान्निजदृशोः पुष्यन्नदूष्यां श्रियम् ॥२॥ सेवाऽसौ महतां सतां भगवती जीयाजयश्रीपदम् , सर्वाऽखर्वयशःप्रशस्तिसदनं सम्पादनं संविदाम् । कन्दः शर्ममहोदयक्षितिरुहः सौहाईपात्रं श्रियः, सिद्धेः संवननौषधिनिरवधिर्भाग्यस्य वारांनिधिः॥३॥ सेवाया वशतः शतक्रतुपदं प्राप्ता नरोऽनेकशः, श्रीशान्तेर्जगदेकवीरपदवी प्राप्तस्य मोहाहतेः । ताराणामधिपस्य पश्यत जनाः क्रोडे पृषत्याः सुतः, क्रीडत्येष विशेषतः प्रियसुहृत् प्रायः प्रभोः सेवकः ॥४॥" जाग्रन्मानविमानवासिमरुतां मौलौ कृतालङ्कृति-लक्षालक्ष्मण एष किं मृगशिशुर्दिष्ट्याऽकरिष्यत् स्थितिम् । नासेविष्यत चेजगत्रयपति श्रीविश्वसेनात्मजम् , न स्यात् कस्य महन्निषेवणमहो नूनं महत्त्वाप्तये ॥५॥ ख्यातं सर्वजनेऽस्ति यन्मृगपतेः सर्वो मृगादिः प्रजा-वर्गः श्वापदपुङ्गवः स तु मतः सर्वस्य सेवोचितः । जज्ञेऽत्रैष विपर्ययप्रभुरभूदु देवाभिसेवी मृगो, नित्यं मण्डपमूर्ध्वगो हरिरयं तं सेवते भृत्यवत् ॥६॥ मूर्तेरासनसंस्थितं द्वयमिदं सिंहीतनूजन्मनोः, प्रत्यासन्नमपि प्रभोः परिचयाद् रंकुं न चाकामति । तव्योमनि चन्द्रमण्डलगतो नायं पराभूयते, सिंहीदेहभुवा स्वयं विजयते सोऽयं प्रभावः प्रभोः ॥७॥ श्रीमच्छान्तिजिनेन्दुसेवनविधेः प्राप्तं न किं किञ्जलम् , बालेनाप्यमुना मृगेण सहसा भीतिनिरस्ता हरेः । प्रीतिश्चन्द्रमसा बभूव भुवनश्लाघ्यात्मनश्चर्मणः, पावित्र्यं तदहो न किं वितनुते रङ्गत्सतां सङ्गमः ॥ ८॥
॥ इति श्रीप्रभुसेवाप्रयत्नरत्नवर्णनाष्टकम् ॥ मत्रान्तरे भाग्यवादी प्रावादीत्किं सत्सेवनवर्णनैर्ननु धनैमिथ्याकृतैः प्राकृत-र्दिष्टं शिष्टमनिष्टमेव यदि वादिष्टं बुधैरुत्तमैः । विश्वस्यापि सुखासुखाधिगमने वित्तं निमित्तं सदा, पक्षस्यास्य विपक्षबाधकतया जैनागमो जागरी ॥९॥ दासो दाशरथेः कथं न हनुमान् पाथोनिधि तीर्णवान् , नोत्खातं दशकन्धरस्य विपिनं किं तेन मूलादपि । सीताशुद्धिवचोमृतैर्न शमिताः सर्वाः सुपर्वाग्रहात्, राज्ञो दुस्सहविप्रयोगदहनज्वालाः कराला अपि ॥१०॥ नोऽलङ्कारमणी बभूव स पुनर्देशाधिपत्यं जगद्, व्यात्तं नाप्तमनेन भूषणमपि क्षोणीश्वरस्योचितम् । कौपीनं न नवीनमालभत तद्भाग्यस्य विस्फूर्जितम् , शुश्रूषा कियदेति का बत कियच्चके वराकी बलम् ॥११॥ अध्वानाश्रयवान् वियद्रथवरे पादोऽपि चैकस्तथा, वाहाः सप्तनियन्त्रणस्य विषयः सन्दामिनीपन्नगः । इत्येवं विषमेऽपि सेवनविधौ बद्धादरः काश्यपिः, केनानूरुरभूदु रखेः प्रियतमः प्रेष्यः सहस्रत्विषः ॥१२॥ भालोद्भूतदृशो भृशोदितबृहद्भानोरदीनार्चिषः, पार्थे पन्नगराजसंयतजटाजूटाग्रकूटाश्रयी। गङ्गामङ्गतरङ्गसङ्गमभवक्षोमं दधानोऽनिशं, शीतांशुः प्रभुभालभूषणमयं संसेवते शङ्करम् ॥१३॥
वि. म.ले. १७
25
Jain Education Intemational