________________
ઉપમિતિ ભવપ્રપંચા કથા
35
કહે છે કે આપ પણ ખરાબ સોબતમાં ના પડશો. નંદિવર્ધન કહે છે કે હું થોડો બાળ છું ? તેથી વિદુર હિંમત કરે છે અને તેના કાનમાં કહે છે કે વૈશ્વાનર આપને અનર્થ ના કરાવે તેનું ધ્યાન રાખશો. વૈશ્વાનર સાંભળી જાય છે અને એક ચિત્તવડું ખવડાવી દે છે. કુમાર તો ગુસ્સામાં લાલચોળ થઈને વિદુરને એક તમાચો લગાવી દે છે અને પાટિયું મારવા જાય છે. વિદુર ત્યાંથી ભાગે છે અને પધરાજાને વાત કરે છે. રાજા દુઃખી થાય છે અને હવે આ બાબતમાં મૌન રાખવાનું નકકી કરે છે.
હવે નંદિવર્ધન (સંસારીજીવ) યુવાન થાય છે. પિતા તેને જુદું વાસભુવન આપે છે. એક દિવસ તેના મામાનો દીકરો કનકશેખર આવે છે. તેને કુમારના વાસભુવનમાં ઉતારો આપવામાં આવે છે. બંને જણને સારી મિત્રતા થાય છે. એક દિવસ નંદિવર્ધન કનકશેખરને આવવાનું કારણ પૂછે છે.
કનશેખર તેની વાત આ પ્રમાણે કરે છે
એક દિવસ દત્ત નામના જૈન સાધુ મારા નગર બહાર આવ્યા. તેમણે ધર્મનો સાર અહિંસા, ધ્યાનયોગ, રાગાદિ પર અંકુશ અને સાધર્મિક પ્રેમ એમ ચાર વાતોમાં સમજાવ્યો. મને સાધર્મિક પર પ્રેમની
-
વાત બહુ ગમી એટલે પિતાને જણાવી. સાધર્મિક ઉપરથી અને જૈનો ઉપરથી કર કઢાવી નાખ્યો. પણ દુર્મુખ નામના ખટપટી કારભારીએ કર લેવા માંડ્યો પણ તપાસ કરતા માલૂમ પડ્યું કે પિતાજીની સંમતિ હતી. એટલે મને ખેદ થયો અને હું અહીં ચાલી આવ્યો.
ઉપરની વાતને દસ દિવસ થયા હતા ત્યાં તો કનકશેખરને તેડવા તેના પિતાના માણસો આવ્યા. કનકશેખરના ગયા પછી માતાપિતાને ઘણું દુઃખ થયું અને વિવાહ માટે કહેણ આવ્યું. નંદિવર્ધનને પણ સાથે રત્નાવતીનું પાણિગ્રહણ કરવા મોકલવા વિનંતી કરી.
