________________
૧૪ ]
શ્રી “શ્રીચંદ્ર” (કેવલિ) છે! ચિત્તમાં કાંઈ હોય, વચનમાં કોઈ જુદુ જ કહેતી અને ક્રિયા કાંઈક જુદી જ દેખાય છે. એવી માયાવાસ્ત્રીમાં કોણ સ્નેહ કરે ? તારી સ્ત્રીને મફતના વખાણ શા માટે કરી રહ્યો છે.'? “હે. મિત્ર! આ તું શું કહી રહ્યો છે'! “તારી સ્ત્રીને હું સારી રીતે જાણું છું! તેણી એક દિવસ પણ ઘરમાં રહેતી નથી! માયાવી આચણોથી સ્નેહ હેવો ન જોઈએ! ખાત્રી કરી છે.'
- ઘરણે અતિ કષ્ટથી બહાગ્ગામ જવાની ઉમાની સંમતી લઈને, બહાર નીકળી ગુપ્ત રીતે દિવસ મિત્રને ત્યાં વીતાવીને. શાત્રી પડતાં ઉમાં બહાર ગઈ એટલે ઘરણ સ્વગૃહમાં મિત્રના કહેવાથી છુપાઈ ગયો. જેમ બારણું પહેલા બંધ હતું તેમ કરીને મિત્ર પાછો ગયો. ક્ષણવારમાં કયાંકથી અતિ ઉત્સાહથી ઉમા આવીને, વિશેષથી રસવતી અને પથારીની સર્વ તૈયારી કરવા માંડી. મુખે બુકાની બાંધેલ એક પુરુષ એટલામાં દાખલ થયો ! આશ્ચર્યથી ઘરણ જેવા લાગે. આ કાણુ હશે”? પાપાત્મા રણધીર દેખાય છે. .
- તત્કાળ ઉમાએ દ્વારા બંધ કરીને, રણધીરને ખુશ કરીને, બને ભોજન કરીને અતિ હર્ષથી રતીકેલી કરીને ઉંઘી ગયા આ કુકમ જોઈને ઘરણ ઉકળી ઉ. બને દુષ્ટને હણી નાખું? તેથી સ્ત્રી હત્યારે કહેવાઈશ' એમ વિચારીને, ફકત કેટવાલ પુત્ર રણધીરને હણને, દ્વાર ખોલીને ફરી અંદર છુપાઈ ગયે. રણજીતનું રક્ત ઉમાના કંઠ પાસે આવ્યું ત્યારે જાગી. ચમકીને તે દશ્ય દેખીને, “હા..હા આ શું થયું? કોણે ખુન કર્યું હશે. દ્વારને ખુલે દેખી કોઈ શત્રુએ હણ્યો હશે એમ નકકી કરીને, વસ્ત્રમાં શબ, તલવાર, રક્તવાળા વસ્ત્ર વગેરે પોટલું બાંધી સાથે લઇને ઉમા તરત જ બહાર પડી, નિર્ભતાથી કુવામાં
