________________
પ્રકરણ પહેલું
સાંભળી શ્રેષ્ઠી ચુપ થયા. એમ મિત્રે ટાપસી પુરી, કારણ સ્વામીના ચિત્તને અનુસરવાવાળો મિત્ર હોય છે. કેટલાક દિવસ પછી આવે ને પ્રતાપસિંહ પાસે રાધાવેધનું સવિસ્તર વર્ણન કર્યું.
ચમત્કાર અનુભવીને પ્રતાપસિંહે કહ્યું, “મારા નગરને શ્રેષ્ઠીત્રને પણ રૂપ, કાન્તિ, ગુણ અને કળામાં શ્રેષ્ઠ થયે, સ્વપુણ્યના પ્રભાવે જયશ્રી પ્રાપ્ત કરી જે શ્રેષ્ઠ યશને વર્યા તે જાણે મારા પુત્ર કર્યો ન હોય! સર્વ દેશોમાં સ્વયશની સાથે, મારી કીર્તિ અને નામના પણ કરી. આવા નાના પણ શ્રી શ્રી ચંદ્ર કયા ગુરૂ પાસે અને કયારે અભ્યાસ કર્યો હશે? ભતિરાજ અમાત્યે પૂછ્યું, હે દેવી! કયારે શ્રી “શ્રીચંદ્ર' તિલકપુર
અને આવ્યો? કારણ હું એને દરરોજ જોઉં છું.”
હૃદયમાં મહાન આશ્ચર્યને અનુભવીને, આમંત્રણ આપીને શ્રી શ્રીચંદ્ર' અને શ્રેષ્ઠીને તરત લાવવા મંત્રીને પ્રતાપહે આદેશ કર્યો. લોકે દ્વારા રાધાવેધનું જાણીને શ્રેષ્ઠીએ પૂછયું, “હે વત્સ! ૧૨ પહેરમાં અર્થાત ૩૬ કલાકમાં તિલકપુર કેવી રીતે ગયો અને પાછો આવે ? એ આશ્ચર્યને કહે'તે સાંભળ હર્ષથી ભીના લેનવાળી લક્ષ્મીવતી સામે આવી બેસી ગઈ. સત્ય સુધા જેવી અતિ મધુર વાણી શ્રી “શ્રીચંદ્ર' પ્રકાશી, હતા ! પૂર્ણ પુણ્ય અને આપશ્રીની કૃપાથી, સુવેગ રથ પંચભદ્ર
ધોથી યુક્ત અભુત છે! તેથી અપૂર્વ વેગથી ૪ પહેર અર્થાત ૧૨ કલાકમાં ૧૦૦ એજન અર્થાત ૮૦૦ માઈલ જવાય છે'! હર્ષ ચિત્તવાળા માતાપિતા બોલ્યા, “હે પંડિત શિરોમણી ! અદ્ભુત રાધાવેધ કયથી આવડયો? અમારી વહુને કેમ પ્રાપ્ત ન કરી’ ?
ગુણચંદ્ર સર્વ વૃતાંત કહ્યો. કામવિહળ થવા છતાં થી ૧ શ્રીચંદ્ર' કહ્યું આપ પૂજ્યોને આદેશ લીધો ન હતો તેથી
