________________
૧૦)
શ્રી શ્રી (કેવલિ) હમેશાં આવે છે, અહિં રહેવાથી વખતે મળે, પરંતુ પ્રતિહારીઓ મારીને બહાર હાંકી કાઢે છે. તે દુઃખ હે સુંદર! મને છે. તે સાંભળી વિચાર્યું, ગુણું ધરે પહેલા અત્રે આવ્યા હતા. અહી કન્યાની પંડિતાઈ! પુપથી ભાવ જણાવ્યા છે, “લાલ પુષ્પથી તું સ્વયં રક્ત છે એમ કાનથી સાંભળ્યું છે, પણ જોઈ શક્તિ નથી. તો તું છોડી દે એમ જણાવ્યું. શ્વેત કમળથી “તે વિરક્તને મેં ધારણ મારા કાનથી સાંભળીને કર્યા છે અને તે મારા હદયમાં હંમેશા રહેલા છે.” એમ જણાવ્યું છે પરંતુ આ આટલું પણ જાણી શકતો નથી.
હવે તું શું કરીશ? મેં તેને જોઈ છે, પરંતુ તેણીએ મને જે નથી. હે મિત્ર! તમે પરોપકારી દેખાય છે. તો તે શું કરું? અને કાર્ય સિદ્ધિ કેવી રીતે થશે? તેવી બુદ્ધિ અને આપ.” ત્યાં તે શંખધ્વનિ સાંભળીને કહ્યું, “પ્રિયંગુમંજરી આવી રહી છે તે ચાલો.” અને ઉદ્યાનમાંથી તેણીની ઉપર દષ્ટિ રાખીને રહ્યા.” સખીથી યુક્ત કામદેવના મંદિરમાં પ્રવેશ કરીને, મૃદંગ, વેણું, નૃત્ય, ગીત આદિમાં તત્પર થઈને તે રહી ! ત્યાં તે રજથી ખરડાયેલા વસ્ત્રવાળી સ્ત્રી મંદિરમાં પેઠી અને તક્ષણ તે સર્વ બંધ પડીને, ક્ષણવારમાં સદન આરંભાયું રુદન કરતી સખીઓ બહાર પડી.
મદનપાલે પૂછયું, “ભદ્ર! સંગીતના સ્થાને રુદન કેમ તે કહે.” મને સમય નથી, કદનું તન બળે અને કેાઈ દીપક કરે.” એટલામાં બીએ આવીને કહ્યું, “હે ભગિની જદી કેળના પાન લાવ, સ્વામિની મૂર્ણિત થઈ છે. સખીએ બુદ્ધિશાળીને કહ્યું, પહેલા સ્વામિનીએ સ્વ સખાને યોગિનીને વેષે કુશાસ્થળે મોકલી હતી પરંતુ તે ત્યાં નથી, એમ સમાચાર કહેતાં જ કાર્ય સિદ્ધિ ન થવાથી, તે દુઃખથી સ્વામિની મૂછને પામી છે, હવે શું થશે?
