________________
૧૧૦ ]
શ્રી “શ્રીમદ્ર” (કેવલિ) ત્યાં મણિઓથી જડેલા સિંહાસન ઉપર બેસીને પ્રતાપસિંહના પુત્રે સાર્થક કર્યું. પછી બીજા એક એારડાનું દ્વાર લીલાથી ઉઘાડયું. તેમાં મધ્યમાં રત્નોના પલંગ ઉપર એક વાંદરી મનુષ્ય જેવી જેઈને આશ્ચર્ય પામ્યા. વાંદરીએ શ્રી “શ્રીચંદ્રને પગે લાગી વસ્ત્રના છેડાને ખેંચીને પલંગ ઉપર બેસાડયા! “ચેષ્ટાથી માનસી જણાય છે, પરંતુ વાંદરી શાથી દેખાય છે? રુદન કરતી વાંદરીએ ગોખલો દેખાડી વારંવાર રવ નેત્રો દેખાડ્યાં. તે સંજ્ઞાથી ઉઠીને શોધીને અંજનની બેડીઓને ગ્રહણ કરી આમ અંજન વાંદરીના નેત્રમાં આંક્યું. તેના પ્રભાવે વાંદરી દિવ્ય વેપારી સુંદર કન્યામાં પરિવર્તન પામી!
તે અદ્દભુત દેખીને કૌતકીએ કહ્યું, “હે ભદ્ર! તું કોણ છે? તને વાંદરી કેણે બનાવી? અને આ સ્થાન કયું છે? હર્ષ લજજાથી કહ્યું, “હે નાથ ! હેમપુરના મકરધ્વજ રાજાને મદનાવલી રાણું છે. તેમની હું મદનસુ દરી પુત્રી અને મદનલની નાની બહેન છું હું પુરુષના ૩૨ લક્ષણોને જાણું છું. મારી પ્રતિજ્ઞા છે ૩૨ લક્ષણને હું પરણીશ, રાજસભામાં એક યાચકે પ્રતાપસિંહના પુત્રનું કીર્તન કર્યું હતું. તેના સાથે રાજાએ વિવાહ અર્થે મ ત્રણ કરી. હું સખીઓથી યુક્ત ઉદ્યાનમાં ક્રીડા અર્થ ગઈ. ત્યાં પુપોના ગૃહમાંથી મને વિદ્યાઘરે ઉઠાવીને, સ્વસ્ત્રીના ભયથા આમાં રાખે પાંચ દિવસ છે. રુદન કરતી અને બેલ્યો, “કેમ રડે છે? મને વૈતાઢયા પર રત્નચૂડ વિઘાઘર જાણએક રાજાએ મારૂં મણિભૂષણ નગર ગ્રહણ કરવાથી, હું બહાર પરિવાર યુક્ત રહ્યો છું.
એક દિવસ ભ્રમણ કરતાં હું કુશાસ્થળે ઉદ્યાનમાં ગયો, ત્યાં સુવર્ણના પલંગ ઉપર પુષ્પોથી ક્રિીઠાને કરતી પવિનીને દેખી મને અતિશય પ્રેમ ઉત્પન્ન થયો. હરણ કરવા અર્થ એક
