________________
-
-
-
-
૧૨૪ ]
શ્રી શીથ' (કલિ) તે તીર્થંકર પદને પ્રાપ્ત કરે છે.” “જિન પ્રવચનની વૃદ્ધિ કરનારે. જ્ઞાન-દર્શને પ્રભાવક અને દેધદ્રવ્યનું રક્ષણ કરતો, તે તીર્થંકરપણું પ્રાપ્ત કરે છે.” દેવદ્રવ્યના ભક્ષણથી અને પરસ્ત્રીના ગમનથી ૭મી નરો વાર જાય છે. જે શ્રાવક દેવદ્રવ્યનું ભક્ષણ કરે છે અને ઉપેક્ષા કરે છે તે શ્રાવા પ્રજ્ઞાહીન થાય છે અને કર્મથી લેપાય છે. તો તમે એ કાઈ ઉપાય કરે, જેથી પાપથી મુક્ત થવાય.' એમ કહીને બીજે ગામ જઇને અન્નપાણી લીધું. - આગળ પ્રયાણને કરતા, બીજે દિવસ વનમાંથી આગળ જતાં થોડા દિવસ શેષ રહેતાં માઇનસુંદરી થાકી ગઈ. તેથી કહ્યું, હે પ્રિયે! ગામ હજી દૂર છે, તું થાકી છે તો આપણે વડવૃક્ષ નીચે અહીં રહીએ, પડીનું કોઈ પ્રયોજન નથી. તેમજ થયું. સંથારે કરી બન્ને ઉપગવાળા થઇને રહ્યા છે. પ્રથમ બે પહેર મદન સુંદરી ઊંઘી ગઈ. શ્રી શ્રી ચંદ્ર જાગે છે અને ચારેકોર નિરીક્ષણ કરે છે. ત્યાં તો દક્ષિણ દિશામાં રત્નના તેજને જોઈને, કૌતકથી શીધ્ર જાય છે, તે તેજ દેડતુંકયારેક દૂર કયારેક નજીક દેખાય છે, એમ આગળ જતાં અકસ્માત તે તેજ દેખાતું બંધ થઈ જાય છે! એ દ્રજાળ માનીને, જે પગલે ગયા હતા તે પગલે પાછા ફર્યા.
સંથારામાં બેસીને પ્રિયાને કહ્યું, “હે પ્રિયતમે! કમળની શ્રેણીની સુગંધ આવવા લાગી છે, કુકડા કુકરે કુક કરવા લાગ્યા છે, ઠંડકના કારણે માર્ગ સુગમ છે, રાત્રી વીતવા આવી છે, તો ઊઠે. ઉત્તર મળે નહિ ક્ષણવાર રોકાઈ કહ્યું, “હરણ ઘાસ અર્થે જઈ રહ્યા છે, ર્ય ઉદયાચળના શિખરે આવવાની તૈયારીમાં છે, હે પ્રિયા ઊઠો.” ઉત્તર ન મળવાથી મદનસુંદરીને સંથારા ઉપર હસ્ત ફેરવતા ત્યાં ન હતી ! વિગના દુ:ખથી
