________________
પ્રકરણ બીજું
[ ૧૮૧
હસ્ત લખીત રાસમાં છે કે, અમરપુરી નામે નગરી હતી. ત્ય ઋષભદત્ત નામે શ્રેષ્ઠી હતો, તેને દીનદેવી નામે પત્ની હતી. તેમને સુલસ નામે પુત્ર થયો, તેને સુભદ્રા પરણવી. બને ધર્મપ્રેમી હતા. તેમણે બને ગુરુ મહારાજ પાસે બ્રહ્મચર્ય વ્રત અંગીકાર કર્યું. ધર્મધ્યાન અતિ ઉ૯લાસે કરતાં હતાં. તે દીનદેવી માતાને રૂમ્યું નહિ. સુલસને સંસારને રંગ લગાડવા, કોઈ એક અઠંગ જુગારીને સે જુગારીની સોબતથી, સુલશે કામ પતાકા વેશ્યાની સાથે ૧૬ વર્ષ ભોગને ભોગવ્યા. માતાપિતા મૃત્યુ પામ્યા. સવં ધન ખલાશ થયું, તેથી નિર્ધન સુલસને અક્કાએ, ધકકો મારી બહાર કાઢો.
સુલસે ધન કમાવવા અર્થે દેશાંતર પ્રયાણ , માર્ગમાં એક વેત આકડાને જોયો, તેના નીચે ધન હશે, એમ માનીને ધરણેને નમસ્કાર કરીને, આકડા નીચેથી, હજાર સોના મહારને કાઢીને, ગુપ્ત રીતે સાથે લઇને તે આગળ ચાલ્યો. એક નગર આવ્યું તેમાં બજારમાં ઘણી દુકાનમાંથી, એક દુકાને જઈને, વેપારીને ઘરાકાને માલ આપવામાં સહાય કરી, તેથી તેને વિશાળ દ્રવ્યનો લાભ થવાથી, પ્રસન્ન થઈને વેપારીએ પૂછ્યું કે, તમે કાના મહેમાન છે ? સુલસે કહ્યું કે, આપને મહેમાન છું. તેને પોતાના ઘરે લઈ જઈને, સ્નાન, ભેજન આદિ કરાવે છે. અને સુલસને એક દુકાન કરી આપી, તે દુકાનમાં તુલસને લાભ થયા. ત્યાંથી તિલકપુર જઇને, કરીઆણાના વહાણ ભરીને, રદ્વિપ ગ, અતિ લાભ પ્રાપ્ત કરીને, રને લઈને અમરપુરી તરફ વહાણ હંકાર્ય, માર્ગમાં વહાણ ભાંગી જવાથી, લાકડાના પાટીયાની સહાયથી કીનારે ઊતર્યો.
કીનારે કેળા આરોગીને, ચિંતામાં ને ચિંતામાં આગળ ચાલે એક શબના વસ્ત્રના છેડેથી, પાંચ રને લઇને આગળ
