________________
પ્રકરણ બીજુ
[ ૧૩૭ તે બીજા ભવમાં આનંદપુરમાં સુંદર શ્રેણીની જિનદતા પુત્રી થઈ હતી તે શ્રી જિનેશ્વર ભગવાનની ધર્મક્રિયામાં રત હતી. જ્યારે યૌવનવયની થઈ ત્યારે હદયમાં પતિની ઈચ્છા જાગૃત થઈ છે એવી પિતાની સાથે સંધ લઈને શ્રી સિદ્ધક્ષેત્રે ગઈ ત્યાં ધરણને તે તીર્થની સેવા કરેતો દેખીને જાતિસ્મરણ જ્ઞાનથી, પૂર્વભવનું જ્ઞાન થવાથી તેનું તે ચારિત્ર અને પૂર્વભવને યોગ જાણીને, ધરણે તેની સાથે ક્ષમાપના કરીને અનશન કર્યું.'
તે બાલબ્રહ્મચારિણીએ સંલેખના તપ કર્યો. તે જિનદત્તા ત્યાંથી અહિં કમલશ્રી થઈ અને ધરણ અહિં ગુણચંદ્ર થયો.” અહિં પછી વિસ્તારથી વિવાહ મહોત્સવ થયો. ત્યાં દાનશાળા આદિને કરનારા શ્રી શ્રીચંદ્ર રાજા થયા. બુદ્ધિસાગર મંત્રીને ઘણી ઊંટડીઓથી યુક્ત કુશસ્થળે પ્રતાપસિંહ રાજા પાસે જતાં માર્ગમાં લક્ષ્મણમંત્રીને સમાચાર કહીને, પિતાજીને વિસ્તારથી કહેવું.' એમ કહીને મોકલ્યા. ચિંતામણીરત્ન! સુવર્ણખાણુ!
શ્રીગિરિમાં તે ભીલે શ્રી “શ્રી ચંદ્રને સુવર્ણની ખાણને દેખાડી. ત્યાં શ્રી ચંદ્રપુર નવું નગર વસાવ્યું. મધ્ય શિખરે ચારધારનું શ્રીચંદ્રપ્રભુજીનું વિશાળ દેરાસરછ કરાવ્યું. પૂર્વપુણ્યના પ્રભાવે ચિંતામણી રત્નથી અને સુવર્ણની ખાણના યોગથી શ્રી “શ્રીચંકે પુણ્ય મહત્સવો, જૈનમંદિર, દાનવાળાઓ, પાણીની પરબ, ધર્મશાળાઓ, આશ્રમો, આરામગૃહે આદિથી પૃથવાને મંડિત કરી. એક દિવસે દાનશાળામાં એક મુસાફરને રાજાએ પૂછ્યું, કયાંથી આવ્યા.” “હું કલ્યાણપુરથી કનકપુર થઈને આવ્યો છું. તે દેશને રાજા કયાંક ચાલ્યો ગયો છે, તેમના લક્ષ્મણમંત્રી ઉપર તે રાજ્ય લેવા અર્થે છે રાજાઓ ચડી આવ્યા છે તે ગુણમંત્રી ચતુરંગ એનાથી યુક્ત સામે થયો છે.”
