________________
પ્રકરણ પહેલું
આવી એટલું ભાગ્ય.” તે સર્વ સાંભળી મિત્રે કહ્યું, “તે રજસ્વલા છે, તો ૯ ના રાત્રિએ એ પ્રમાણે પાછળના દ્વારે આવવું એમ કહેવરાવ્યું છે.
ગુણસુંદર એ પ્રમાણે ગયો તે દેખી હર્ષથી રમીને પૂછયું, હે પ્રભુ! ભાવ કેવી રીતે જાણે. મુગ્ધભાવે કહ્યું, “મિત્ર પાસેથી જાણ્યું ” સારી રીતે ભોજન કરાવી એક વિષમિશ્રીત લાડવો દેવરના અર્થે આપો ! તે જોઈને સુબુદ્ધિએ કહ્યું, “મારા પાસેથી જાણ્યું એમ શું કામ કર્યું પ્રભાતે લાડવાને રાખી. શંકાને ટાળે છે, ત્યાં તો તે ઉપર માખીઓ ભરેલી દેખીને, ભૂમિમાં દાટી દીધે! શિખવ્યું, “સારી રીતે રમીને તે ઊંઘી જાય ત્યારે જંપ ઉપર ૩ રેખાઓ કરીને ૧ ઝાંઝરને લઈ આવવું એમ થયું. બન્ને યોગી બન્યા, એક સોનીને ઝાંઝર ઉપર દ્રવ્ય માંગ્યું. સોનીએ તે રાજાને આપ્યું. સ્વનામ દેખી પૂછ્યું, કયાંથી લાવ્યો.”
“મારા ગુરુ જાણે.” બોલાવીને ગુને પૂછયું, “આ કયાંથી આવ્યું.” શમશાનમાં હતો ત્યારે, ઉત્કૃષ્ટ શક્તિ આવી, તેના પગને પકડી ૩ રેખા જંધા ઉપર કરીને, ઝાંઝર કાઢી લીધું, તે પલાયન થઈ ગઈ.” “તું વિદ્યાને જાણે છે.” “હા હું જાણું છું.”
જે જાણતો હોય તો એને શક્તિના દેશને વજિત કર.” “હે રાળ! મારા મંત્રેલા વસ્ત્રથી રાત્રે કન્યાના મુખ અને નેત્રો બાંધી, પૂર્વ દિશામાં દેશના છેવાડે હસ્ત બાંધીને મૂકવી. જે મૂકવા ગયા હોય તેમણે પાછળ જેવું નહિ. ૮ પર ગયે દોષ વિનાની થશે.” અને સ્વસ્થાને ગયા. રાજાએ કહ્યા પ્રમાણે કન્યાને મૂકી. તે બને ત્યાં પહોંચ્યા.
બંધન છોડી વિદેશમાં લઈ ગયા. કન્યાએ કહ્યું, “હે દેવર! આ શી ચેષ્ટા કરી.” “વિષમિશ્રિત લાડવાનું કાર્ય છે! મારું
