________________
-
-
શ્રી “શ્રીચંદ્ર (કેવલ) કે કહ્યું, લક્ષ્મીદત્ત શ્રેષ્ઠીના શ્રી શ્રીચંદ્ર જય પામે. તે સાંભળીને કહ્યું, “હે મિત્ર! આ ગ્રહ કોનું છે? અહિં કયા સજજન રહે છે? તે જાણવું જોઈએ.” ગૃહમાં વરદત્ત શ્રેષ્ઠીને જોઈને શ્રી “શ્રીચંદ્ર કહ્યું કે વરદત્તને વેપાર અર્થે લક્ષ્મીદાના મિત્ર હોવાથી ત્યાં આવતા જોયા છે, અને તે જોશે તો કશે” એમ કહી મિત્રને હસ્ત પકડીને આગળ ચાલ્યા.
દ્વારપાળે સાંભળીને તે સર્વ વરદત્તને કહ્યું. વરદત્તે વિચાર્યું, શ્રેષ્ઠીપુત્ર કોણ હશે? લક્ષ્મીદત્તને પુત્ર એકાકી કયાંથી હોય? તો કોણ હશે? એ જાણવા તક્ષણ વરદત્ત પાછળ પડયા. એકદમ શ્રી બીચંદ્રને વંદન કરીને કહ્યું, “આજે તો વાદળાં વગર વૃષ્ટી થઈ ! મારે જન્મ આજે સફળ થયે! આજે આ ભૂમિ ભાગ્યવતી થઈ! કારણ આપશ્રીના દર્શન થયાં! ધન્ય ભાગ્ય! ધન ઘડી! મારા પર કૃપા કરી સેવકના ગ્રહે પધારી કૃતાર્થ કરો! જે કાંઈ ભવ્ય વસ્તુઓ છે તે આપશ્રીના પ્રસાદથી છે! એ સર્વ આપશ્રીની માની ઈચ્છા અનુસાર ભોગવવા કૃપા કરો.'
આજે બાળકને લેખશાળામાં મૂકવા અર્થે સેવકના ઘેર ઉત્સવ છે, માટે પધારવાની કૃપા કરે.' વરદત્તના દાક્ષિણ્યના કારણે શ્રી શ્રી ચંદ્રને ગયા સિવાય છુટકે ન હતો તેથી હર્ષથી ગુણચંદે કહ્યું, 'નગરના બહાર સરોવર તીરે અધોથી યુકત રથ છે તે મંગાવવાનો છે. વરદત્ત તે મંગાવી લીધો. શ્રેષ્ઠીના મહત્સવમાં શ્રી શ્રીચંદ્ર જેમ સૂર્ય શેભે અને તારામાં ચંદ્ર શોભે તેમ શોભતા હતા! શેઠાણુએ અખંડ અક્ષતથી વધાવ્યા! વિવેકીએ સર્વને નમન કરીને તે સર્વની આગળ આવી બેઠા. સર્વને લાગ્યું કે સભાના નાથ આવ્યા. શ્રી શ્રીચંદ્રના ગુણના ગીતથી ખૂબ સ્તવના કશાયા.
