________________
-
-
“પ્રકરણ પહેલું
It ૮૯ શ્રમ દૂર કરવા ઊંધી ગયા. નગરમાં પગલાંની શ્રેણીને જોઈને, રાક્ષસકે પાયમાન થઈને, તત્ક્ષણ મહેલમાં આવીને પલંગમાં સુતેલા જોતાં. વિચાર્યું, આ અદ્ભુત વીરરસથી યુક્ત અને તેજવી કેણ હશે? વૈર્યથી મારા પલંગમાં કોણ ઊંધે છે? આ અહિં શી રીતે આવ્યો હશે? શું ઉંચકીને સમુદ્રમાં ફેંકી દઉં ? કે તલવારથી હણી નાખું? કે દંડથી ભૂરી નાખું ? કેશરસિહના સ્થળે શિયાળ શી રીતે રહી શકે? હે દષ્ટાત્મા ! જલદી ઉભા થઈ જા, મારાથી ભયને કેમ પામતા નથી ?
રાક્ષસની ધમકીથી જાગૃત થઈને શ્રી “શ્રી ચંદ્રે કહ્યું, તારે વળી શું કામ છે ? નકલી આડંબરવાળો તું વળી કોણ છે તારા પુરુષાર્થને તને શું ગર્વ છે? તારા વિશાળ પટને, ભયંકર ને કોને દેખાડે છે? તારા કૂરકર્મથી હજી તું તુપ્ત થયો નથી? મારી શક્તિ અને સત્વથી રહ્યો છું! જેમ તેમ બોલતા એવા તારામાં સાધુપણું દેખાતું નથી. સદ્ આચરણવાળી રાણીઓને તે કારાગ્રહમાં નાખી છે, તે તારે સારી રીતે રહેવું હોય તો રહે નહિતર હાલતો થા. તું શસ્ત્રથી યુકત છે, હું શસ્ત્ર વગરને છું. તું મનુષ્ય નથી જેથી હું તને હણતા નથી'! સ્વ પ્રભાવને શ્રી “શ્રીચંદ્ર'ના અચિંત્ય પ્રભાવથી, હણાઈ ગયેલે જોઈને, રાક્ષસે ઉપશાંત થઇને, કહ્યું, “તારા સાહસથી હું તારા ઉપર સંતુષ્ટ થયો છું, તે કંઈ પણ માંગ.”
લીલાથી શ્રી શ્રીચંદ્ર' કહ્યું, નેત્રોના સુખ અર્થે પગના તળીઓને માલીશ કર” સવ લક્ષણોથી યુક્ત જાણુને, રાક્ષસ પણ ચરણમાં ખુયે પરસ્પર ક્ષમાપના કરી અને પ્રશાંત થયા
જે તું ખરેખર સંતુષ્ટ થયો હોય તો, પ્રાણીવધના પાપથી મુકત થા અને ધમં બુદ્ધિથી રાણીઓને મુક્ત કર. રાક્ષસે અતિ હર્ષથી સ્વ કારને, ધર્મ પ્રાપ્ત કરાવનાર પરમ ઉપકારી જાણીને,
