________________
પ્રકરણ પહg
[ ૮૭
છે.” એ સાંભળી શ્રી “શ્રી ચંદ્રના હૃદયમાં જે ઉલ્લાસ ઉત્પન્ન છે, તે તે ફક્ત જ્ઞાની જ જાણે કે તે શુભ કહેનારને તુષ્ટિ દાન અને બીજાઓને ગોળ, ઘી આપીને, આગળ પ્રયાણ કર્યું.
કોઈ ઠેકાણે દ્રશ્ય અને કોઈ ઠેકાણે અદ્રશ્ય થઇને ચાલતા ઘર અટવીના વિશાળ વૃક્ષની નીચે રાત્રી ગાળવા રોકાયા. બુદ્ધિશાળીએ ચારે તરફ ચણ નાખ્યું. ચારે તરફથી પક્ષીઓ આવ્યા તેમાં કોણ કયાં ગયું હતું એમ કાઈએ પૂછ્યું. તેમાં એક વૃદ્ધ પિોપટ ત્રણ દિવસે આવ્યો હતો તેણે કહ્યું, “હે વત્સ! પૂર્વ દિશામાં મહેન્દ્રપુર નગરમાં ત્રિલેચન રાજાને ગુણસુંદરી રહી છે, તેમને સુચના નામની અદ્દભુત જાતિ અંધ પુત્રી છે, ચોસઠ કલાથી યુક્ત યૌવન વય પ્રાપ્ત થયેલી, હૃદયરૂપી દૃષ્ટિથી નામ લેક આદિ લખે છે. મંત્રીઓની સલાહથી દાંડી પીટાતાં આજ પાંચ મહિના થયા છે. જે કાઈ સુચના દેખતી કરશે તેને અર્ધ રાજથી યુકત કન્યાને પરણાવવામાં આવશે.” હવે મહિનામાં કોઈ સુચનાના ભાથી આવશે કે નહિ તે નિશ્ચિત નથી.”
બાળ પોપટોએ પૂછયું, “હે વાત! જાતી અંધ તે દેખતી થાય એવી ઔષધી ક્યાં હશે? કે મહાવનમાં હેઈ શકે.” “આ વનમાં છે? હોઈ શકે, પરંતુ તે ગુપ્ત છે માટે યાત્રાના કહેવાય નહિ” બાળપોપટોની હઠથી કહ્યું, ‘આ વૃક્ષના મૂળમાં પ્રભાવશાળી બે વેલો છે! વિશાળ પાનની વેલ અમૃતસંજીવિની અંધને દેખતી કરે છે. બીજી ગોળ પાનની તે ઘાને ઝટ રૂઝવે છે! તે સાંભળીને પોપકારમાં સમર્થ શ્રી “શ્રી ચંદ્ર બને વેલે લઈને, પર્વ દિશામાં આગળ ધપયા. ૩ દિવસના અંતે કોઈ શુન્ય દેશમાં એક શૂન્ય નગરમાં હતું, તેમાં ઉદ્યાનો. સરેવર, વાવડીઓ અને વૃક્ષે આદિ હતા. કિલ્લે, મહેલ,
