________________
પ્રકરણ પહેd
એરને મંત્રાના પ્રહે કઈપણ ન મળવાથી રોપાયમાન થઈ, મારાં વસ્ત્રથી જ મારું મુખ અને હસ્તને બાંધી ખભે નાખીને અત્રે લઈ આવ્યો અને કહ્યું, “હે ભદ્ર! મને રત્નખુર જાણ હે બધુ! કાંઈ પણ જાણતી નથી.” કે સમયે અદ્રશ્ય અને કઈ સમયે દશ્ય થઈને રાજ જય છે અને શેષ રાત્રિ રહે છે ત્યારે તે પાછા આવે છે. મારે બાળપુત્રોનો ૩ દિવસથી વિયેાગ છે, જેથી હું અતિ દુખી છું. શું મારા ભાગ્યના આમંત્રણથી તું આવ્યું છે કે કેણ છે? “હું અવધુત છું.” “હે ભદ્ર! જેનું મને રન પાપીના પંજામાંથી મુક્ત કરાવીશ, તો મારી મુક્તિનું અને માતા પુત્રનો મેળાપ કરાવવાનું ફળ પ્રાપ્ત થશે.”
શ્રી શ્રીચંદ્ર' શિવમતીથી યુક્ત ગુફા બહાર નીકળીને મંત્રીને ગૃહે પહોંચ્યા. રવિદત્ત અતિ પ્રશંસા કરી. શિવમતી સેવા કરીને ઉચિત ભેટ આપતી હતી પરંતુ શ્રી શ્રીચંદ્ર' વસ્ત્ર અને ધન આદિ લેતા નથી. વાદગિરી અર્થે સ્વવીંટી બહાકારે ભેટ આપી. તત્વદષ્ટિવાળા શ્રી “શ્રીચંદ્ર' તે ચોરના પગલે તે ગુફા નજીક ક્ષ ઉપર રહ્યા. એટલામાં તો પાછળથી માણસે અને દ્રશ્ય ચારને આવતા જોયા. પરસ્પર નામને પૂછયું. શ્રી “શ્રીચંદ્ર' કહ્યું, મારું નામ લક્ષ્મીચંદ છે.” ચોરે કહ્યું, મારું નામ રત્નાકર છે.
શ્રી “શ્રીચ' વિચાર્યું, જે ચોર કહે તો હું ગુફાનું દ્વારા ઉધાડ.” હે મિત્ર, ચિંતાતુર કેમ દેખાવ છો? ચોર વિચારીને કહેવા જતો હતો, ત્યાં તે બીજા પાંચ મુસાફર આવીને તેજ પક્ષની છાયામાં બેઠા અને પરસ્પર વાર્તાલાપ કરવા લાગ્યા. તે પાંચની સાક્ષીએ, રમતમાં ચેર અને સ્વ મસ્તકના કંટામાં ભેગા કરીને શિલા નીચે મૂકીને શ્રી “શ્રીચંદ્ર' કહ્યું છે કે આ શિલા નીચેથી ફેંટાને કાઢશે, તેને તે ફેટા અને તેમાં કાંઈ હશે તે સર્વે મળશેબુદ્ધિશાળીએ ચોરના ફેંટામાં ગોળી બાંધેલી
