________________
૯૨ ]
શ્રી “શ્રીચંદ્ર' કેવલિ) રસસુકાય ત્યાં સુધી બુદ્ધિશાળીએ વિધિ કરી. તેના પ્રભાવે નેત્રો કમળ જેવાં થયાં. ઈકની જેમ દિવ્ય આભૂષણોથી ભૂષિત, સૂર્યના જેવું તેજસ્વી લલાટ જોઈને, કન્યા શ્રી અરિહંતભગવાનને અતિ હર્ષથી નમસ્કાર કરીને, આનંદ પામી.
- શ્રી “શ્રીચંકે કહ્યું, “હે ભદ્ર! સારી રીતે દેખાય છે? વીંટીમાં શું નામ છે તે વાંચ.” વાંચીને અતિ હર્ષથી સુલોચનાએ સ્તવના કરતા કહ્યું, “હે પ્રાણજીવન ! પિતાજીએ પહેલેથી તમને આપી હતી, હું આપશ્રીને વરું છું” વીંટીથી નામ જાણ્યું છે, આચારથી કુળ આદિ જાણ્યું છે. પછી ભવ્ય વિષને ગોપવીને ભરમ આદિ ગેળીને, જુનો વેપ પહેરીને બહાર રાજાની પાસે ગયા. રાજાએ પૂછ્યું, નેત્રે સારાં થયાં? હા, સુંદર થયાં છેખરેખર સુચના થઈ છે.”
: ત્રિલોચને સુલોચનાને ખોળામાં બેસાડી, સર્વને આનંદ થશે. પુત્ર જન્મ જેવો મહાન મહત્સવ કર્યો. અંતઃપુરમાં સુચનાને જોઈ સર્વને આનંદ થયો. અવધૂત ઉતારાના મહેલમાં આવ્યો. વિસ્તારથી ભેજન આદિ તૈયાર કરવા ઘણા રસોઈઆએને રાજાએ મોકલ્યા. પછી રાજાએ મંત્રી સાથે મંત્રણા કરી, “અવધૂતના કુળ આદિ જાણતા નથી તો કન્યા કેમ અપાય.” રાજાની આજ્ઞાથી મંત્રીએ જઇને શ્રી શ્રીચંદ્રને પૂછયું, “હે ભદ્ર! આપનું નામ, કુળ આદિ કહો.” હસીને કહ્યું, “પૂછયું તે સારું છે, પરંતુ “પાણી પીને ઘર પૂછવાની” કહેવત સત્ય કરી! તે પણ રાંભળો, “કુશસ્થળમાં લક્ષ્મીદત્ત વણિકને પુત્ર વ્યસની અને હઠી હેવાથી અને ગુપ્ત રીતે ઘણી લક્ષ્મી પ્રહણ કરીને, લેકીને જેમ તેમ આપી દેતો, તેથી ઘણો સમજાવ્યો, ઘણે વા છતાં પણ અટક્યો નહિ. તેથી ઘરમાંથી કાઢી મૂક્યો. ,