________________
પ્રકરણું પહેલું:
પુણ્ય પ્રભાવે
ચંદ્રની જેમ પ્રતાપસિંહને પુત્ર વિકરતો અને કમલને આનંદ પમાડતે, કયારેક અશ્વ ઉપર. કયારેક ગાડા ઉપર, કયારે પગે. કેઈ વખત દિવસે, કઈ સમયે રાત્રીએ, શ્રી પરમેષ્ઠી મહામંત્રના પાના ધ્યાનથી અને પૂર્વ પુણ્યના પ્રભાવે અને ગુરુએ આપેલ ઔષધીના કારણે સર્વત્ર નિર્ભય થયા. કોઈ વણિકને સેનામહેર આપી તેને ત્યાં જમીને, વધેલા પૈસા લીધા સિવાય ચાલ્યા ગયા. હંમેશા ૫-૭ જણા સાથે જમે છે પરંતુ એકલા જમતા નથી. વિકટ ભાર્ગમાં ભૂલા પડેલા મુસાફરોને કંઈક ધન મદદ કરે છે
- કોઈ એક સમયે એક વૃક્ષ ઉપર બેઠા હતા, ત્યાં તો ચંદ્રના પ્રકાશમાં એક મનુષ્યની છાયા જતી દેખાય છે, પરંતુ મનુષ્ય દેખાતો નથી. શ્રી “શ્રીચંદ્ર' વિચાર્યું, કઈ અંજન કે ગોળીવા સિદ્ધ થયેલા લાગે છે, તે કઈ ભારને ઉપાડી જતા લાગે છે, તે કોણ હશે? તેને જોવાની ઈચ્છાથી બુદ્ધિશાળા નીચે ઉતરીને, તે છાયાની પાછળ પડ્યા. બાગબ ઘણા વૃક્ષોની છાયામાં તે છાયા અદશ્ય થઈ ગઈ! ત્યાં રોકાયા.
