________________
શ્રી શીશ” (કલિ) છે મિત્ર! લક્ષ્મીદત્તના તે વિચાર જાણીને બુદ્ધિશાળી વીણાવે મારા દ્વારા વિનંતી કરી છે કે, “જયના કહેવાથી મેં અશ્વોની માંગણી કરી હતી. પરંતુ મારી ઇચ્છાથી નહિ. તે હવે હું રાજપુત્ર પાસે જઈશ નહિ. માટે મને ઉચિત સુવર્ણ આપીને અશ્વોથી યુકત રથ લઈ લે. ... "
આપશ્રીનું દાન ચકવતીંપણું હું જાણું છું ! અષોથી યુકત દાનનું ફળ વિશાળ છે ! મણિ, મુક્તાફળ, ધન, વસ્ત્ર આદિના દાનથી હે વીર! અમને ખરીદી લીધા છે એ ગુણેથી અમે બંધાઈ ગયા છીએ આપે જે આપ્યું છે, તે બીજે કેણ આપી શકશે? તે કૃપા કરી આ અશ્વોથી યુક્ત રથને ગ્રહણ કરીને મારા જમણાસ્તને મુક્ત કરે”! “હે મિત્ર! વીણારવને કહેવું,
આ હસ્તથી આપેલા દાનનું હવે મને કોઈપણ પ્રોજન નથી.” કહ્યું છે, “સજજનના મુખમાં એક જીભ હેય છે, બ્રહ્માને ચાર, અગ્નિને , કાર્તિકસ્વામીને ૬, રાવણને ૧૦, શેષનાગને હજાર અને દુર્જનને લાખ અને ક્રોડથી પણ અધિક છભ હેય છે!. હજું કાંઈપણ ઈચ્છા હોય તે તે પણ લઈ જા.”
* જતા એવા મિત્રને આગામી વિરહની રકૃતિથી, આદુનય નથી યુક્ત શ્રી “શ્રીચ કહ્યું, આ પ્રમાણે કરવું ન હતું. તે હવે પિતાને શું કહેશું ? હવે શું કરશું? આ દુઃખથી‘દુઃખી છે, તે મિત્ર! દર્પણના પ્રતિબિંબના પ્રમાણે હું કરીશ તે તને દુઃખ થશે! લે તે દુઃખથી વર્ય! મારી જે કીર્તિ છે અને સંપત્તિ આદિ છે, તે સર્વે તારે કારણે છે, તે તેનાથી તારી ઇચ્છા અનુસાર કરવું! વેગથી ધન યે આવીને કહ્યું, “હે સ્વામિના ઉત્તમ અયો ત્રીપુરથી આગળ જતા નથી, વણારવાની પ્રેરણું નિબળ થઈ છે!
