________________
૨ ખંડ પ્રકરણ પહેલું:
રાધાવેધ
અદ્ભુત ઝરૂખામાં હિંચકા ઉપર શ્રી “શ્રીચંદ્ર' મિત્રથી યુક્ત હિંચતા હતા. ત્યાં તો વાત્રોના નાદથી દિશાઓ પૂરાઈ ! રથ, અશ્વો, હાથીઓ સૈનિકો અને મંત્રીઓથી યુક્ત જય આદિને જતા જોઈને, પૂછયું, “આ કયાં ઉપડ્યા ખબર કાઢીને કહ્યું, “પશ્ચિમ દિશાના મુખને શોભાવનાર તિલકપુરમાં તિલક-રતી રાજરાણીની પુત્રી તિલકમંજરી ૬૪ કળામાં પ્રવિણ છે, તેણુએ રાધાવેધ કરનારને પરણીશ' એવું પણ કરવાથી ત્યાં જાય છે. તેને હજુ ૧૭ દિવસ છે. તે ૮૦ યેજના દૂર છે.
ઉમા દિવસની સંધ્યાએ પિતા આદિને પૂછ્યા સિવાય, અચળ મનથી શ્રી “શ્રાચંદ્ર મિત્રની સાથે રયારૂઢ થઇને સારયાને તિલકપુર તરફ રથ હંકારવા આજ્ઞા કરી. ઝપાટાબ ધ સે, સરોવર, પર્વ અને પુર વગરે ઓળંગીને રથ, જેમ ઉદયાચલ પર પ્રભાતે લાલ સૂર્ય પ્રગટે તેમ લાલ થયેલ ને તિલકપુરના ઉદ્યાનમાં મૂકીને, સૂય વતીના શ્રેષ્ઠ પુત્રે સ્વયંવર મંડપમાં પ્રવેશ કર્યો. શાસ્ત્ર યુક્તિથી ગંભ ઉપર ૮ ચક્રો ઉલટા સુલટા ફરી રહ્યા હતાં તે ઉપર મીણની રાધાની પુતળી હતી. થંભ પાસે
