________________
પ્રકરણ પાંચમું
ખબર પડતી નથી.” સર્વ ઉપાય નિષ્ફળ ગયા. જેમ “ભાવ વિનાને ધર્મ અને જલ વિનાના અંકુરા'!
પુત્ર જન્મઃ
શુભ દિવસે, ચંદ્ર ઉચ્ચ નક્ષત્રમાં હતું અને સર્વગ્રહ ઉચ્ચ સ્થાનમાં હતા ત્યારે મધ્ય રાત્રીના પૂર્ણ સમયે સૂર્યવતીએ પુણ્યશાળી મુર્તિમાન સૂર્ય જેવા તેજસ્વી પુત્ર રત્નને જન્મ આપે ! ભાગ્યશાળીના તેજ આગળ દિપક નિસ્તે જ થઈ ગયા ! તે જોઈને હૃદયરૂપી સરેવર હર્ષરૂપી વારિથી ઉભરાઈને માંચના બહાનાથી સૂર્યવતીન દેડમાંથી પ્રગટ થયે !
શ્રી “શ્રીચંદ્ર ચંદ્ર જેવો મુખવાળા, વિકસિત કમળના જેવા લેનવાળા, અષ્ટમીના ચંદ્ર જેવા લલાટવાળા, શુભ લક્ષણોથી યુક્ત, સુરૂપ અને સૌભાગ્યશાળી હતા! સર્વ ગુણોથી યુક્ત હતા. જેમ “રાહગિરિ રત્નોથી યુક્ત હોય છે તેમ.
જયના યમ જેવા સિનિકને વિચારી ગગઠે સૂર્યવતીએ કહ્યું કે, “સખીઓ વિચિત્ર કર્મને જુઓ! પ્રતાપસિહ આજે કુશસ્થળમાં નથી. આવા સમયે કેને હર્ષ ન થાય ? વાજિંત્ર, ગીત, નૃત્ય અને મહત્સવ તો દૂર રહ્યો. પરંતુ થાળી પણ વગાડી શકાય તેમ નથી ધિકાર છે આવા ભારા દુષ્ટ કર્મને, ભીતિથી હર્ષને શેષણ કરે તે સમય છે! તે દુઃખથી સર્વ દુઃખી થયા. જેમ નદીના તટ ઉપરના અંકુરા, શું મેઘ જળથી વૃદ્ધિ નથી પામતાં?
દીર્ધ નિઃશ્વાસવાળી સ્વામીનીને જોઈને, સખીઓએ કહ્યું, હમણું પ્રસવ થયે છે, માટે દુઃખને હૃદયમાં ધારણ કરવું નહી” કહ્યું છે, ચિંતાથી વ્યાધિ વૃદ્ધિ પામે છે, શરીર ક્ષીણ
