________________
૩૪ ]
શ્રી “શ્રી
” (કેવલિ)
નિર્ચન્યગુર અને જિનેશ્વરદેવે પ્રકાશેલ ધર્મ મને પ્રાપ્ત થાઓ.! એમ કહીને, મેના અનશન સ્વીકારીને, હર્ષથી શ્રી જિનેશ્વરદેવના ચરણકમળમાં રહી!
શ્રી “શ્રીચંદ્ર કહ્યું કે, “હે પંડિતા! હા! હા! નિયાણું નકર, એ ઉચિત નથી. શ્રી જિનેશ્વરદેવે પુણ્ય નિયાણરહિત કરવું એમ ફરમાવ્યું છે. મેં તત્વ કહ્યું છે, માટે મોહ ન પામ!
મને નિયાણું ન હે હે કુંભાર ! કુવામીથી લગારે ધર્મની સિદ્ધિ થતી નથી, એવા બુદ્ધિથી મેં કહ્યું છે અર્થાત તેથી ધર્મની સિદ્ધિ થાય.'! સુર્યવતીને આવતી જોઈને પિટીની દઢતાની અનુમોદના કરતા બહાર નીકળીને, અભિમાન લાવ્યા સિવાય સર્વ કહીને લક્ષ્મીદત્તને. ઘણા મિત્રોથી યુક્ત શ્રી “શ્રીચંદ્ર અમ્રતને ભંડાર, પિતાના આત્મામાં આનંદ પામ્યા.
સેન્દ્રી પાસેથી જાણીને સૂર્યવતીએ કહ્યું કે, “હે સખી! અનશન દુષ્કર છે, સાહસ ન કર, પહેલા તપને કરતી હતી તપને કરજે. મેનાએ મસ્તક ધુણાવ્યું. “આયુષ્ય કેટલું છે ? તે નહી જાણવા છતાં અનશન કેમ કર્યું ? “પ્રભુજીની સાક્ષીએ જે કહેવાયું તે અન્યથા નહી થાય. જ્ઞાનીનું વચન પણ છે, જેથી અનશન સ્વીકાર્યું છે. સર્વ દુષ્કૃત્ય મિથ્યા થાઓ.” એમ કહીં મૌન સ્વીકાર્યું. મહાન અનશનને અનેક પ્રકારે મહોત્સવ ઉજવે. ત્રણ દિવસે વીર મૃત્યુને પામી ચંદનની ચિતામાં અગ્નિ સંસ્કાર કરવામાં આવ્યો. સૂર્ય વતી તેને હંમેશાં યાદ કરતી. વિદ્યાભ્યાસ
કુશસ્થળમાં ધી ધન અમાત્ય હતો. તેમને મતિરાજ અને સુધીરરાજ બે પુત્રો હતા. મુનિરાજ મંત્રી થયે. સુધીરરાજને
