________________
શ્રી “શ્રીચંદ્ર' (કેવલિ) નથી. ત્યાં ઘણું ભણતા હતા, તેમાં પણ શ્રી શ્રીચંદ્ર પ્રત્યે સર્વનું લક્ષ ખેંચાતું! ચંદ્ર હોય ત્યારે તારાઓને કાણુ જુએ?
વિદ્યા અર્થે ગુરૂની ભક્તિ કરી ન હતી પરંતુ તેમના ગુણના અનુરાગથી શ્રી “શ્રીચ કે કરી હતી. તે લક્ષણશાસ્ત્ર, છંદ, અલંકાર, યે તિ, ગણિત, સાહિત્ય આગમ, સામુદ્રિક અશ્વપરિક્ષા, પ્રશ્નોતર, નાડી, ચેષ્ટા, હેરા, લગ્ન, કાલજ્ઞાન, સ્વરદય, કલ્પવિદ્યા, રસજ્ઞાન, મળમૂત્ર પરિક્ષા, નાટક, પિંગળ, સુવર્ણ, રત્ન, હીરાની પરિક્ષા, હસ્તિશિક્ષા, લેખન, સકળશાસ્ત્ર વિદ્યા અને કલામાં પારંગતા થયા! એમ ગુરૂએ શ્રેષ્ઠીને કહ્યું. ક્ષત્રિયને યોગ્ય એવી શસ્ત્રવિદ્યા પણ શીખવો.”
રાધાવેધ, ધનુષ્ય આદિશસ્ત્ર વિદ્યા શીખવી. શ્રી “શ્રીચંદ્ર સકળ વિદ્યામાં ગુરૂકૃપાથી પારંગત થયા! તે બુદ્ધિશાળીને જ્ઞાન પ્રસર્યું! જેમ જળમાં તેલ. ગુરૂ પણ જેમાં જ્ઞાતા ન હતા, તેમાં શ્રી “શ્રીચંદ્ર'ની બુદ્ધિથી જાણકાર થયા ! ગુથી પણ શિષ્ય અધિક થયો ! ઉપાધ્યાયે પોતાને ઘેર જવા તૈયારી કરી. ત્યારે શિષ્ય અશ્રુ સારવા લાગ્યા. એટલામાં અનુમતિ માટે પધાર્યા. તે જોઈને તત્કાળ બોલ્યા, ‘અહે ભક્તિ! અહીં સ્નેહ! અહો વિનય ! અહ નિરભિમાનપણું! આદિ ગુણેની વારંવાર પ્રશંસા કરી.
શ્રેષ્ઠીએ કહ્યું, હે બુદ્ધિમાના શિષ્યના સંતોષ અર્થે હજી થોડા દિવસ રહે! ગુરૂએ હા પાડી. તેથી શ્રી “શ્રીચંદ્ર'નું હર્ષ રૂપી જળ કયાંય પણ માયું નહી આઠ વર્ષે રત્નપુર નગર જીતીને આજ્ઞા પ્રવર્તાવાને પ્રતાપસિંહ કુશસ્થળે પધાર્યા. ત્યારે નગરીને શણગારીને, મંત્રીઓ અને પ્રજા સન્મુખ ગયા. તેમાં લક્ષ્મીદત્ત શ્રી “શ્રીચંદ્રથી યુક્ત અપૂર્વ ભેટ કરીને નમ્યા. સર્વાગ સુંદર
