________________
९०६
श्रीमहावीरचरित्रम् वरमुग्गतालपुडभक्खणेण अत्ता विणासमुवणीओ। मा मज्जपाणवत्थाए थेवमित्तंपि संठविओ ।।२।।
एत्तो च्चिय लोइयसाहुणोऽवि मइरं मुयंति दूरेण ।
वेय-पुराणेसुंपिवि निसिद्धमेअं जओ भणियं ।।३।। गौडी पैष्टी तथा माध्वी, विज्ञेया त्रिविधा सुरा। यथैवैका तथा सर्वा, न पातव्या द्विजोत्तमैः ।।४।।
नारीपुरुषयोर्हन्ता, कन्यादूषकमद्यपौ। एते पातकिनस्तूक्ताः, पञ्चमस्तैः सहाचरन् ।।५।।
वरमुग्रतालपुटभक्षणेन आत्मा विनाशम् उपनीतः। मा मद्यपानाऽवस्थया स्तोकमात्रमपि संस्थापितः ।।२।।
इतः एव लौकिकसाधवः अपि मदिरां मुञ्चन्ति दूरेण |
वेद-पुराणेषु अपि निषिद्धमेतत् यतः भणितम् ।।३।। गौडी-पैष्टी तथा माध्वी विज्ञेया त्रिविधा सुरा। यथैवैका तथा सर्वा न पातव्या द्विजोत्तमैः ।।४।।
नारीपुरुषयोः हन्ता कन्यादूषकमद्यपौ। एते पातकिनः तूक्ताः पञ्चमः तैः सह आचरन् ।।५।।
ઉગ્ર તાલપુટ-વિષ-ભક્ષણથી પોતાનો વિનાશ કરવો તે સારું, પરંતુ મઘ-પાનની અવસ્થામાં આત્માને ५.510-२३४ २४ा वो युति नथी. (२.)
એટલા માટે લૌકિક સાધુઓ પણ દૂરથી જ મદિરાનો ત્યાગ કરે છે, તથા વેદ-પુરાણમાં પણ એનો નિષેધ ४२८. छ. युं छ -(3)
“ગુડથી બનેલ, લોટથી બનેલ અને મધથી બનેલ મદિરા ત્રણ પ્રકારની હોય છે. જેમ એક તેમ એ સર્વનો विश्व त्या ४२वी. (४)
સ્ત્રીઘાતક, પુરુષઘાતી, કન્યાને દૂષણ લગાડનાર, મદ્યપાન કરનાર અને એમની સાથે વર્તનાર એ પાંચે पाती या छ. (५)
