Mahavir Chariyam Part 03

Author(s): Gunchandra Gani
Publisher: Divyadarshan Trust

Page 410

सप्तमः प्रस्तावः
१०२५
थविरत्तणं, जेण एवंविहसपहुपराभवपिसुणवयणनिवहमुल्लवंताण दूरमवक्कंतं तुम्ह गरुयत्तणं, गुणा हु गोरवमुवजणिति । एत्तो च्चिय लहुओऽवि परियाएणं गुणाहियत्तेण गुरुव्व घेप्पइ जणेणं । कहमण्णहा अणुमेत्तोऽवि सुचित्तसुंदरयामहग्घाविओ सिरम्मि निहिप्पइ सरिसवो ?, अहवा किमेएण?, अदिट्ठमहपरक्कमाणं तुम्हाणं को दोसो ?, ता साहेह किं हेलाकरयलतालणुद्धुप्पयंतनिवडंतेहिं गंदुएहिं व कीलेमि कुलाचलेहिं उयाहु गयणंगणविसप्पमाणकल्लोलपेल्लणुल्लूरियतारयविमाणमालं निरुंभेमि पबलपवणपक्खुभियजलहिजलवेलं ?, अहवा पयंडभुयदंडचंडिमावसपरियत्तियं एगत्तीकरेमि भुवणत्तयं ।' इइ बहुप्पयारामरिसभरचित्तवयणाडंबराऊरियभवणब्भंतरुच्छलंतपडिसद्दयच्छलेण अणुमन्निउव्व निग्गओ सक्केण सह जुज्झिउं सो भयभीयाए सामाणियसभाए । अह ईसिजायविवेगेण पुणो चिंतियं चमरेण - 'एए मम
एवंविधस्वप्रभुपराभवपिशुनवचननिवहम् उल्लपताम् दूरम् अपक्रान्तं युष्माकं गुरुत्वम् । गुणाः खलु गौरवम् उपजनयन्ति। अतः एव लघुः अपि पर्यायेण गुणाधिकत्वेन गुरुः इव गृह्यते जनेन । कथम् अन्यथा अणुमात्रः अपि सुचित्रसुन्दरतामहर्घापितः शिरसि निगृह्यते सर्षपः ?, अथवा किमेतेन?, अदृष्टपराक्रमाणां युष्माकं कः दोषः ? तस्मात् कथय किं हेलाकरतलताडनोर्ध्वोत्पतन्निपतद्भिः कन्दुकैः इव क्रीडयामि कुलाचलैः उताहो गगनाङ्गणविसर्पमाणकल्लोलप्रेरणोल्लूलिततारकविमानमालां निरुणध्मि प्रबलपवनप्रक्षुभितजलधिजलवेलाम् ? अथवा प्रचण्डभुजदण्डचण्डतावशपर्यसितम् एकत्रीकरोमि भुवनत्रयम्।' इति बहुप्रकाराऽऽमर्षभरचित्रवचनाऽऽडम्बराऽऽपूरितभवनाऽभ्यन्तरोच्छलत्प्रतिशब्दच्छलेन अनुमतः इव निर्गतः शक्रेण सह योद्धुं सः भयभीताभ्यः सामानिकसभाभ्यः । अथ ईषज्जातविवेकेन पुनः चिन्तितं चमरेण ‘एते सामानिकसभावर्तिनः असुराः बाढं भेषयन्ति पुरन्दरात्, तस्मात् सम्यग् न
સૂચવનાર વચન બોલતાં તમારી મોટાઇ બહુ જ દૂર ચાલી ગઇ છે; કારણ કે ગુણો ગૌરવને પેદા કરે છે. એથી પર્યાયે લઘુ છતાં ગુણાધિકપણે તે લોકોને ગુરુની જેમ આદરપાત્ર થાય છે; નહિ તો અણુમાત્ર છતાં સુચિત્રસુંદરતાથી કિંમતી સરસવ શિર પર કેમ ધારણ કરાય? અથવા તો આટલું કહેવાની પણ શી જરૂર છે? મારા પરાક્રમને ન જોનાર તમારો શો દોષ? તો કહો કે રમત માત્રથી દડાની જેમ કરતલમાં ઊંચા-નીચા પાડતાં કુલપર્વતોથી ક્રીડા કરૂં? કે પછી કુલાચલ પર્વતો વડે ગગન રૂપી આંગણામાં ફેલાતા મોજાઓથી પ્રેરાયેલા લટકતી તારાના વિમાનની શ્રેણિને અટકાવું કે પછી કુલાચલ પર્વતોથી પ્રબળ પવનથી ખળભળેલા સમુદ્રના પાણીના મોજાને અટકાવું કે પ્રચંડ ભુજદંડની પ્રચંડતાથી ભિન્ન ભુવનત્રયને એકઠા કરી મૂકું?' એમ અનેક પ્રકારના ક્રોધથી વિચિત્ર વચનાબરથી પૂરી દીધેલ ભવનમાંથી ઉછળતા પ્રતિશબ્દના મિષે જાણે અનુજ્ઞા પામેલ હોય તેમ તે ચમરેંદ્ર શક્ર સાથે યુદ્ધ કરવાને ભયભીત સામાનિક સભામાંથી ચાલી નીકળ્યો. તેવામાં જરા વિવેક આવતાં તે પુનઃ વિચારવા લાગ્યો કે-‘આ મારા સામાનિક અસુરો ઇંદ્રથકી બહુ બીએ છે તેથી કાર્યનું પરિણામ બરાબર જાણી શકાતું