________________
૧૫૧
નથી આવડતું એ પણ છે. આજ્ઞા કરવાની હદે પહોંચેલા આત્માઓએ આજ્ઞાદાતા તરીકે જીવતાં અને આજ્ઞા કરતાં શીખવું જોઈએ. જો એમ થાય તો યોગ્ય આત્માઓ અવશ્ય આજ્ઞાનું પાલન કરતાં થાય જ. શ્રી લક્ષ્મણજીએ તે બ્રાહ્મણને છોડી દીધા પછી, શ્રી રામચંદ્રજી શ્રી સીતાજી અને શ્રી લક્ષ્મણજીની સાથે તે બ્રાહ્મણના ઘેરથી ચાલી નીકળ્યા. ગમન કરતાં તે ક્રમે કરીને બીજા એક મોટા અરણ્યમાં પહોંચ્યા. એ અરણ્યમાં પહોંચ્યા ત્યારે જે સમયે કાજળવા જેવા શ્યામ મેઘો થાય છે, તે સમયે એટલે વર્ષાઋતુનો સમય આવ્યો. એ સમયના સ્વભાવ પ્રમાણે વરસાદ વરસવા લાગ્યો. વરસાદ વરસતો હતો એ કારણે શ્રી રામચંદ્રજી એક વડના વૃક્ષ નીચે બેઠા અને આપણે વર્ષાકાળને આ વડવૃક્ષની નીચે જ પસાર કરીએ, આ પ્રમાણે તેમણે શ્રી લક્ષ્મણજી આદિને જણાવ્યું.
પુણ્યનો અદ્ભુત અને અચિંત્ય પ્રભાવ વિશ્વમાં પુણ્યનો પ્રભાવ અજબ હોય છે. શ્રી રામચંદ્રજી આદિ ત્રણેય પુણ્યશાળી આત્માઓ છે. એ નિ:સંશય છે. પુણ્યશાળી મનુષ્યોથી દેવતાઓ પણ ડરે છે. આ સ્થળે પણ એવો જ બનાવ બને છે. શ્રી રામચંદ્રજીના - ‘આપણે આ વર્ષાકાળ આ વડ નીચે પસાર કરીશું.” આ વાક્યને સાંભળવાથી વડવાસી દેવ પણ ગભરાયો. કારણકે આવા પુણ્યશાળી મહાપુરુષને તમે અહીં રહેશો નહિ એમ પણ કહેવાય નહિ અને રહે એ પણ એવાને પાલવે નહિ. આ કારણે આ પુણ્યશાળી મહાપુરુષના પુણ્ય પ્રતાપને નહિ સહી શકવાથી એ દેવે શું કર્યું ? એનું વર્ણન કરતાં કલિકાલસર્વજ્ઞ આચાર્ય ભગવાન્ શ્રી હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજા ફરમાવે છે કે,
आकर्ण्य तद्धचो भीत - स्तन्यग्रोधाधिदेवतम् । इभकर्णाभिधो यक्षो, गोकर्ण स्वप्रभुं ययौ ॥१॥ तं प्रणम्येत्यभाषिष्ट, स्वामिबुढासितस्ततः । कैश्चिढ्दुःसहतेजोभि - निजावासावटाढहम् ॥२॥
કલ્યાણમાલાની કરુણ કથની...૨
