________________
(૧૭૨
..સીતા-અયહરણ......ભાગ-૩
દંડકરાજાને પણ હર્ષ થયો. દેશના પૂર્ણ થઈ એટલે હર્ષિત થયેલો દંડક રાજા મહેલમાં આવ્યો.
આ પછી શું થયું ? તેનું વર્ણન કરતાં કલિકાલસર્વજ્ઞ આચાર્ય ભગવાન્ શ્રી હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજા ફરમાવે છે કે गत्वा रहसि राजान, मित्यूचे पालकः कुधीः । સ્વાભિજ્ઞેષ વાઘાર, પારવંઠી ૮ઃ વનું ગા सहस्त्रयोधिभिः पुंभि-र्मुनिवेषधरै रसौ त्वां हत्वा राज्यमादातु-मागादिह महाशठः ॥२॥ अमोद्याने स्वस्थाने च मुनिवेषैर्महाभटैः । છાં ક્ષિપ્તાનિ શસ્ત્રાળ, દૃષ્ટવા પ્રત્યેતુ ભૂપતિ ! ઐર
“તે દુર્બુદ્ધિ પાલકે દંડક રાજાને એકાંતમાં જઈને કે, 'હે સ્વામિન્ ! આ ફ્દક કાંઈ સાધુ નથી, પરંતુ તે તો એક પાખંડી છે. અને બગલા જેવો સફેદ ઠગ છે. તે મુનિવેષને ધરનારા જે પુરુષોની સાથે આવેલ છે. તે બધા સહસ્ત્રયોધીઓ છે. અર્થાત્ તે એક એક, એક હજાર યોદ્ધાઓની સાથે યુદ્ધ કરી શકે તેવા છે. આવા મુનિવેષને ધરનારા સહસ્ત્રયોધી પુરુષોની સાથે મહાશઠ સ્ત્વક આપને હણીને આપનું રાજ્ય લઈ લેવાને માટે અહીં આવેલ છે. અત્રે ઉદ્યાનમાં તે મુનિવેષમાં ધરનારા મહાભટોએ પોતાનાં શસ્ત્રો જ્મીનમાં છૂપી રીતે સંતાડ્યા છે અને તેની તપાસ કરીને આપ ખાત્રી કરો."
‘આપ ભલા તો જગ ભલા' એ કહેવતમાં ય દુર્જનો અપવાદરૂપ
એક
આ કેટલી હદ સુધીનો પ્રપંચ છે ? પોતાના વૈરની ખાતર માણસ કેવી અને કેટલી નીચી હદે જાય છે ? ષડ્જવનિકાયના રક્ષક મહાપુરુષોને યોદ્ધા તરીકે ઓળખાવે છે. પોતાનું રાજ્ય ત્યજીને નીકળેલા અને કોઈની કોઈ પણ પૌદ્ગલિક વસ્તુને પોતાની બનાવવાના ઇરાદા વિનાના નિઃસ્પૃહી મહાત્માઓને રાજ્ય બૈનવી લેવા માટે આવેલા જણાવે છે. કોઈ પણ સૂક્ષ્મજીવની અનુપયોગથી પણ વિરાધના થઈ હોય તેને માટે પણ પશ્ચાત્તાપરૂપ પ્રતિક્રમણ
ܐ
