________________
.સ૮૮૮-અ હિરણ.....ભ૮૮-૩
વળી હનુમાને જે કહ્યું એમાં અતિશયોક્તિ પણ નથી. આવા પરાક્રમીઓનાં વચનો પણ પ્રાય:ભવિષ્યની આગાહીરૂપ જ હોય છે. શ્રી હનુમાન ચરમશરીરી છે. જમ્યા તે જ દિવસે વિમાનમાંથી પડ્યા ત્યારે તેમના શરીરને કશું જ થયું ન હતું, પણ ઉપરથી શિલાના ભૂક્ક થઈ ગયા હતા. એવા તો વજાય હતા. એમનામાં લંકાને ઉપાડવાનું ય સામર્થ્ય હોઈ શકે છે. પણ સામાન્ય રીતે મોટા પુરુષોને એમ કરવાનો સમય આવતો નથી. શ્રી ક્લેિશ્વરદેવ ત્રણ ભુવનને ઉંધું ચતું કરવાને માટે પણ સમર્થ છે. પરંતુ તે પરમતારકો કદિ એમ કરે ? ન જ કરે. સાચા બળવીરો મોટાભાગે ઘમંડી નથી હોતા. પરંતુ ગંભીર હોય છે. વીરતાની સાથે ધીરતા, ગંભીરતા અને ન્યાયશીલતા હોય તો જ તે વીરતા વાસ્તવિક રીતે દીપી નીકળે છે !
શ્રી રામચંદ્રજીએ કહેવડાવેલો સંદેશો શ્રી હનુમાનનું કથન સાંભળ્યા બાદ શ્રી રામચંદ્રજી એમ કહે કું છે, “તારામાં સઘળું સંભવે છે. તારામાં એવું સામર્થ્ય જરૂર છે માટે તું જ લંકાપુરીમાં જા અને ત્યાં શ્રીમતી સીતાની શોધ કર ! મારી આ વીંટીને હું લઈ જા, શ્રીમતી સીતાને મારી નિશાની તરીકે આપજે અને તેના ૧ મુગટને નિશાની તરીકે અહીં લેતો આવજે. વળી તેને મારા તરફ્લી હું એવો સંદેશ કહેજે કે, હે દેવી ! રામ તારા વિયોગથી આતુર બનેલા છે.
અને અત્યંતપણે તારું જ ધ્યાન કરતાં રહે છે. હે જીવિતેશ્વરી ! મારા વિયોગથી તું જીવિતનો ત્યાગ કરીશ નહિ. કારણ કે ટૂંક વખતમાં જ લક્ષ્મણ વડે શ્રી રાવણને હણાએલો તું જોઈશ.”
શ્રી હનુમાને પણ કહ્યું કે, “હે પ્રભો ! આપની આજ્ઞા મુજબ કરીને જ્યાં સુધી હું લંકાપુરીથી પાછો ન આવું ત્યાં સુધી આપ અહીં જ સ્થિરતા કરજો !” એમ કહીને શ્રી રામચંદ્રજીને નમસ્કાર ક્ય પછીથી શ્રી હનુમાન પરિવાર સહિત એક અતિ વેગવાળા વિમાનમાં બેસીને લંકાપુરી તરફ ચાલ્યા !
