________________
ત૮-અહરણ...ભ૮-૩
સાધુઓએ પાપને પાપ તરીકે ઓળખાવવું નહીં ? અથવા એમ કહેવું કે, પાપ કર્યો જાવ, વાંધો નથી ?' ત્યારે પાપથી બચવા માટે શું કરવું જોઈએ ? સૌથી પહેલાં પાપથી બચવા માટે પાપનો ભય કેળવવો જોઈએ. જે આત્માને પાપથી ભય ઉત્પન્ન થાય છે, તેને 'આમાં પાપ અને તેમાંય પાપ' એવી જ્ઞાની પુરુષોની કહેલી વાતો સાંભળતાં કંટાળો આવતો નથી, પણ આનંદ આવે છે. પાપનો જો હૈયામાં ડંખ રહેતો હોય, પાપ એ નહિ આચરવા લાયક વસ્તુ છે. એવો વાસ્તવિક નિર્ણય થઈ ગયો હોય, તો એ આત્મા પાપ કરવું પડે તો ય રસિકતાથી ન કરે, પાપ થઈ ગયા બાદ પણ પશ્ચાત્તાપ કરે, આના યોગે એનો બંધ તીવ્રપણે થાય નહિ અને એ પાપને છૂટતાં વાર પણ લાગે નહિ, માટે પાપ થાય ત્યારે આત્માને તે માટે નિંદતા શીખવું જોઈએ.
એક નિર્દોષ, યુદ્ધ નહિ કરતો અને શસ્ત્રહીન માણસ પોતાના હાથે હણાઈ ગયો, એ માટે આત્મનિંદા કર્યા બાદ, શ્રી લક્ષ્મણજી શ્રી રામચંદ્રજીની પાસે ગયા અને સઘળોય વૃત્તાંત જણાવીને તેઓએ સૂર્યહાસ ખડ્ઝ તેમને બતાવ્યું. સૂર્યહાસ ખગને જોઈને શ્રી રામચંદ્રજીએ કહ્યું કે, “આ સૂર્યહાસ ખજ્ઞ છે, અને આનો સાધક તારા વડે હણાયો છે. એ સાધકનો કોઈ ઉત્તરસાધક પણ હોવાનું ચોક્કસપણે સંભવે છે, અર્થાત્ નજદિકમાં તેનો કોઈ ઉત્તર સાધક હોવો જોઈએ.'
હવે અહીં તો આ રીતે શંબૂકના મસ્તક્નો છેદ થઈ ગયો છે, ત્યારે બીજી તરફ તેની માતા કે જેનું નામ ચંદ્રણખા છે અને જે રાવણની બહેન થાય છે, તે 'આજે મારા પુત્રને સૂર્યહાસ ખગ સિદ્ધ થશે.' એ વિચારથી ઉતાવળ કરતી, પૂજાની સામગ્રી તથા અન્નપાનની સામગ્રીની સાથે આનંદિત થતી દંડકારણ્યમાં પહોંચી, પણ ત્યાં આવીને તે જુએ છે તો શંબૂકનું લટકતાં કુંડળોવાળું છેાએલું મસ્તક તેના જોવામાં આવ્યું.
આથી તે એકદમ રુદન કરવા માંડી, 'હા, વત્સ, શંબૂક ! તું ક્યાં છે ?' એ પ્રમાણે તેણે રુદન કરતાં જમીન ઉપર પડેલી શ્રી લક્ષ્મણજીના ચરણોની મનોહર પંક્તિને જોઈ. આ પાદપંક્તિ
.