________________
“દુનિયામાં પણ કહેવાય છે કે ઉપકાર ન થાય તો ઉપકાર નહિ કરવો, પરંતુ અપકાર તો નહિ જ કરવો ! દાન ન દઈ શકો તો કાંઈ નહિ, પણ કોઈનું લૂંટી નહિં લેવું ! કોઈના પ્રાણ બચાવી ન શકો તો કાંઈ નહીં, પણ કોઈના પ્રાણ લેવા નહિ ! કોઈનું ભલું ન કરી શકો તો કાંઈ નહિ પણ કોઈનું ય ભૂંડુ કરવું નહિં ! તે જરીતે ધર્મ ન પમાડી શકો તો કાંઈ નહિ, પણ કોઈને ધર્મથી પતિત કરવો નહિ.”
આજ્ના વાતાવરણમાં આ વસ્તુથી ચેતીને ચાલવા જેવું છે. આજે તો ધર્મના થોડા પણ રહસ્યને નહિ જાણનારા, ધર્મની નિંદા કરવાને તત્પર બને છે, જીંદગીમાં જે ગુરુને જોયા પણ ન હોય, તેમના ઉડતા ગપગોળાને સાચા માની, નિંદા કરવામાં આજ્ના અજ્ઞાન જીવોને રસ પડે છે, અને એથી ઘણા આત્માઓ ધર્મથી પતિત થઈ જાય છે. તેમજ સદ્ગુરુઓના પરિચયથી વંચિત રહી જાય છે. ધર્મની ચર્ચા કરવી હોય તેણે સુગુરુઓ પાસે ધર્મનો અભ્યાસ કરવો જોઈએ અને સુગુરુને માટે બોલતાં પહેલાં સુગુરુનો યથાયોગ્ય પરિચય કરવો જોઈએ. આજે તો પેટભરાઓ અને જૂઠું લખી દુનિયાને ભરમાવવાનો ધંધો લઈ બેઠેલાઓ તારક ધર્મ કે તારક ધર્મગુરૂઓ સામે ક્લમ ચલાવતાં સાવ ભાનભૂલા બની જાય છે. કારણકે, ધર્મને માનનારાઓને તેઓ નમાલા સમજી બેઠા છે. અને ધર્મગુરુઓ ગમે તેવી પણ બદનક્ષીની ફરિયાદ કરવાના નથી, એમ તેઓ જાણે છે, એટલે તેઓ તરફથી ધર્મગુરુઓની સહનશીલતાનો ગેરલાભ લેવાઈ રહ્યો છે, માટે દરેકે એથી સાવધ રહેવું જોઈએ. તેમજ પોતે ધર્મથી પતિત ન થઈ જાય એની અને બીજા જીવો પણ ધર્મથી પતિત ન થઈ જાય એની સૌએ કાળજી રાખવી જોઈએ, આ માટે વારંવાર યાદ કરવું કે કોઈપણ જીવને ધર્મ પમાડવો એના જેવો બીજો ઉપકાર નથી. અને “કોઈ પણ જીવને ધર્મથી પતિત કરવો એના જેવો બીજો અપકાર નથી.”
(૧૬૭
રાજા દંડક દંડકારણ્ય જટાયુપક્ષી...