________________
બાકી જે આવા સમર્થ છે. તેવા પણ પુણ્યશાળીઓ ગુરુઓને
૧૦૩ જોઈને વીણા વગાડે છે, ગાય છે ને નૃત્ય કરે છે. તેમનામાં સુસાધુઓ ઉપર સત્તા ચલાવવાની દુષ્ટ ભાવના કદિ આવે જ નહિ. જે કમનસીબ આત્માઓમાં પરમ આરાધ્ય સાધુપદ પ્રત્યે પૂજ્યભાવ નથી. અને પ્રભુશાસનના પવિત્ર ફરમાનો ઉપર શ્રદ્ધા નથી, તેવોઓને જ સુસાધુઓ ઉપર સત્તા ચલાવવાનું મન થાય છે. અને એમની એ પાપી મનોવૃત્તિનો અમલ થવામાં આડે આવતા સુવિહિત સાધુઓને તેઓ અછતા દોષોથી વગોવે છે, પણ આવા પ્રસંગોને સમજીને, વિચારીને શ્રદ્ધાસંપન્ન આત્માઓએ સમજી લેવું જોઈએ કે, સમસ્ત સાધુ સંસ્થા ઉપર સત્તા ચલાવવાની વાતો કરનારા અજ્ઞાન દુષ્ટો છે.
શ્રી રામચંદ્રજી આદિ વંશસ્થળ નગરની સમીપમાં 8 પહોંચ્યા ત્યારે સાયંકાળ તો થઈ જ ગયો હતો. ત્યારબાદ રાજા પ્રજાની ભયભીત દશા જોઈને તેમણે કોઈ એક પુરુષને પૂછ્યું, એટલે પેલાએ ભયનું કારણ દર્શાવ્યું. ત્રણેએ પર્વત ઉપર આવી બે મુનિઓને કાર્યોત્સર્ગમાં રહેલાં જોયાં. વંદન કર્યું અને વીણાવાદન, ગાન તથા નૃત્ય કર્યું. આમ કરતાં સૂર્યનો અસ્ત થઈ ગયો અને રાત્રિ વૃદ્ધિ પામવા લાગી.
એટલામાં અનંગપ્રભ નામનો દેવ અનેક વેતાળોને વિકુર્તીને ત્યાં આવી પહોંચ્યો. તેણે પોતે પણ પોતાનું વેતાલ રૂપ બનાવી દીધું. પછી દુષ્ટ આશયવાળો તે દેવ અટ્ટહાસ્યોથી આકાશને ફાડતાં તે બંને મહર્ષિઓને ઉપદ્રવ કરવા માંડ્યો.
છતી શક્તિએ શ્રાવક શું કરે ? આવા વખતે ત્યાં શ્રમણોપાસક શ્રાવક હાજર હોય તો છતી શક્તિએ શું કરે ? એ ઉપદ્રવનું નિવારણ કરે કે શાંતિ રાખી, સમતા સાચવી, મૂંગો મૂંગો, થાય તે જોયા કરે ? શું એ એમ કહે કે, ભલે ઉપસર્ગ આવ્યો' ઉપસર્ગ સહન કરવો એ મુનિનો ધર્મ છે. આપણે એમાં વચ્ચે પડીને મુનિની થતી કર્મ નિર્જરામાં શા માટે અંતરાય કરવો ?' પણ સાચા શ્રાવકો કદિ આવો વિચાર કરે નહીં. તેઓ તો પોતાની દરેકે દરેક શક્તિનો સદુપયોગ કરવાની તક મળી એમ સમજે
રક્ષાની ભાવના વિનાની આરાધના નકામી છે...૫
