________________
એ જાણતો ન હતો, તે રાજા એક જ વખતના ઉપદેશથી ઉત્તમ શ્રાવકપણાનો સ્વીકાર કરવા સાથે કઠિનમાં કઠિન અભિગ્રહ અંગીકાર કરે, એ કાંઈ જેવી તેવી વાત નથી. ઉત્તમ આત્માઓને માત્ર પ્રેરકની જ આવશ્યક્તા હોય છે. પ્રેરક મળતાની સાથે જ તે આત્માઓ એકદમ ઉઘત બની જાય છે. ઉત્તમ આત્માને દીધેલો ઉપદેશ એકદમ ઉત્તમ પ્રકારના પરિણામને અવશ્ય પામી જાય છે. ઉપદેશને યોગ્ય આત્મા ઓછાં પ્રયત્ન, અરે, વિના પ્રયત્ન પણ ઘણું પામી જાય છે. અન્યથા આવા આત્માઓ એકદમ આવો ધર્મ પામી જાય અને આવા પ્રકારનો અભિગ્રહ સ્વીકારી લે એ શક્ય નથી.
આફતની ચિંતા અને તેનો ઉપાય એ વજકર્ણ રાજા ઉત્તમશ્રાવકપણાને પામીને દઢ અભિગ્રહનો સ્વીકાર કર્યા પછી મુનિને વંદન કરીને દશાંગપુર નામના નગરમાં આવી ગયા બાદ પોતાના શ્રાવકપણાને પાળતા એ પ્રમાણે વિચારવા લાગ્યા કે, શ્રી અરિહંતદેવ અને નિગ્રંથ ગુરુ, એ સિવાય અન્ય કોઈને પણ મારે નમસ્કાર કરવો નહિ, આવા પ્રકારનો મારે અભિગ્રહ છે, એ વાત નિશ્ચિત છે, અને મારાથી નહીં નમસ્કાર કરાયેલ સિહોદર રાજા મારો વૈરી થશે એ પણ નિશ્ચિત છે.' '
આ પ્રમાણે વિચારીને વજકર્ણ રાજા ચિંતાગ્રસ્ત બન્યો. આ વસ્તુ એક પરાધીન રાજાને કનડનારી નિવડે એમા સહજ પણ શંકા નથી. પણ એ વસ્તુનો વિચાર કરતાં-કરતાં વજકર્ણ રાજાને એકદમ સુંદર બુદ્ધિ ઉત્પન્ન થઈ અને એ બુદ્ધિના યોગે એ આફતને ટાળવાનો ઉપાય પણ તેના હાથમાં આવ્યો. આવતી આફતને ટાળવા માટે રાજાએ ભ. શ્રી મુનિસુવ્રતસ્વામીની મણિમય પ્રતિમાને પોતાની મુદ્રિકામાં સ્થાપન કરી અને પોતાની મુદ્રિકામાં રહેલા શ્રી મુનિસુવ્રતસ્વામીના બિંબને નમસ્કાર કરતો તે રાજા સિંહોદર નામના નરપતિને ઠગવા લાગ્યો કારણકે બળવાનથી બચવા માટે માયા એ જ એક ઉપાય હોય છે.
-સાહમ્મીના સગપણ સમું અવર ન સગપણ કોય...૧
