Hitopadesh

Author(s): Prabhanandsuri, Parmanandsuri, Kirtiyashsuri
Publisher: Sanmarg Prakashan

Page 459

४१४
हितोपदेशः । गाथा-४४५ - व्रतस्य सुदृढपरिपालने चेटकनरेन्द्रकथानकम् ।।
सिरिचेडगनरनाहो तिहुयणनाहस्स पणमिउं पाए । वित्रवइ सामिय ! मए सिरिकेसिगणेसपयमूले ।।२०।। संमत्ताइ दुवालस पडिवनाई वयाइं पुल्विं पि । तुह संपइ सव्वन्नुस्स हुतु पुण ताइं पयडाइं ।।२१।। थूलगपाणिवहाओ विरमंतेणं व तेण परिचत्तो । समरे वि सत्थमुक्खो इक्कं बाणं विमुत्तूणं ।।२२।। थूलाऽलियवयणाओ विरओ थूलाउ तह अदत्ताओ । जावजीवं च इमो जाओ सकलत्तसंतुह्रो ।।२३।। मेहुणवयाइयारं परवीवाहं च परिहरंतेण । निययावश्चाणं पि हु तेण निसिद्धो विवाहविही ।।२४।। विरओ परिग्गहाओ असरालाओ य कुगइमूलाओ । उत्तरगुणाणि सत्त वि पडिवनो निरइयाराणि ।।२५।। इय दंसणमूलाई बारस वि वयाइं सामिपयमूले । पडिवजिऊण जाओ कयकिञ्चो चेडगनरिंदो ।।२६।। समरे वि इक्कसरपहरनियमगहणेण तयणु तुढेहिं । सुरअसुरनायगेहिं वेसालीसामिओ भणिओ ।।२७।। जो किर रणम्मि बाणो इक्कु चिय मुक्कलो तए विहिओ । सो होउ तुह अमोहो अम्ह पभावेण नरनाह ! ।।२८।। इय दिन्नवरा सुरअसुरसामिणो नियनियं पयं पत्ता । जिणनाहो वि हु समयम्मि विहरिओ अन्नदेसेसु ।।२९।। चेडगनरनाहो वि हु वयाणि अंगीकयाणि निययाणि । सम्मं परिपालंतो थिरचित्तो भुंजइ रज्जं ।।३०।। इत्तो य सेणियनिवे निहणं पत्तंमि कोणिओ राया । पिइसोएणं चंपं निवेसिउं रायहाणित्ते ।।३१।। कालाइकुमारेहिं सावक्केहिं सहोयरेहिं च । हल्लविहल्लेहिं समं भुंजइ विउलं महारजं ।।३२।। हल्लविहल्लाणं पुण दिव्वो हारो य सेयणयहत्थी । सेणियनिवेण दिनो पुरा वि तह अभयजणणीए ।।३३।। नंदाइ खोमजुयलं कुंडलजुयलं च पव्वयंतीए । अह दो वि सोयरा ते परुप्परं पीइपडिबद्धा ।।३४।। निवसियदिव्वदुगूला सवणंतललंतकुंडलजुगा य । हारपसाहियवच्छा सेयणयगइंदमारूढा ।।३५।। कोलंति जहिच्छाए देवा दोगुंदग ब्व अणवरयं । अह ते तह पेक्खंती कोणियरनो महादेवी ।।३६।। पउमावई विचिंतइ जं सारं इत्थ अम्ह रजंमि । तं एयाणायत्तं किं मह पइणो पहुत्तेण ।।३७।। इय मच्छरेण रयणाण ताण पञ्चप्पणाय अणवरयं । सा पभणइ रायाणं सो वि हुतं जंपए देवि ! ।।३।। एए सहोयरा मह रयणाणि इमेसि तायपाएहिं । पुव्वं पि विइन्नाइं ता कह जुजंति घित्तुं जे ।।३९।। इत्थीसहावसुलहेण सा वि असदग्गहेण तह लग्गा । कन्ने निवस्स जह सो वि मग्गए ताणि तेहिंतो ।।४०।। अज्झवसाओ एसो इमस्स न हु सुंदरु त्ति तो ते वि । रयणीइ ताणि रयणाणि तह य निययं परीवारं ।।४१।। घित्तूणं वेसालिं पत्ता मायामहस्स लहु नयरिं । अह सो वि सबहुमाणं ठावेइ ते निययतणय व्व ।।४२।। तं मुणिय कूणिओ वि हु इत्थीमंतेण दूमिओ वि दढं । अभिमाणधणत्तणओ दूएणं चेडगं भणइ ।।४।। हरिऊणं रयणाई हल्लविहल्ला समागया इत्थ । तो बोहिउँ विसजसु जइ वा दावेसु मह रयणे ।।४४ ।। चेडगनिवो वि दूयं जंपइ सरणागयं न अनं पि । अप्पेमि अहं कि पुण मह चेव सुयासुए एए ।।४५।। रयणाणि वि एएसिं लब्भंति इमेहिं चेव दिनाणि । दाणारिहाण गहणं करेमि एयाण कह णु अहं ।।४६।।