________________ જ્ઞાન સાથે પ્રવચનમાળા સભાઃ સાહેબ, સારું લાગે. પરીક્ષામાં નાપાસ થઈ ગયા તમે! અહીં જ ખરી કટી છે. શત્રુના ઘરને પંડેય દુન્યવી લેકે લે? કેઈને કેઈની જોડે અંટસ પડી ગઈ. પછી એ માણસના ત્યાં કેઈ શુભ પ્રસંગ હોય, ને એ મિઠાઈ મકલાવે તો સામે માણસ લે? અરે એ તે કહી દે હું એના ઘરનું કશું જ ન લઉં. ભલે ને પછી “અમરત” ન હોય આ રોષ તે તમને કદાચ આવડત હશે; રેષનું સ્થાન જરા ફેરવી નાખેને ! કર્મો સામે આવે દ્વેષ પ્રગટી જાય તે, સાતા વેદનીય કર્મ ગમે ? તમે કહી દેઃ ન જોઈએ આ સુખ મારે. કારણ કે એ દુશ્મનના ઘરની ભેટ છે! આ જુસ્સો જરા લાવતા શીખે ને! સાતા વેદનીય એટલે કર્મરાજાએ તમારી તરફ ધરેલ પંડે, એમાં તમે લભાઈ જાવ એવું હવે તે નહિ બને ને ? ઘણીવાર સાંભળ્યું છે તમે સુખને રાગ પણ ખરાબ, ને દુખને દ્વેષ પણ ખરાબ; પરંતુ એ સાંભળેલા પર મનન થયું છે? ભૌતિક સુખ આવે ત્યારે હરખાઈ જવું, નાચી - કૂદી ઊઠવું, ને દુખ આવે ત્યારે રેવા બેસવું; એ ભગવાનના ઉપાસકને શોભે ? ભગવાનને ભક્ત કદી દુખથી ગભરાય નહિ. એ પાપથી ગભરાય. પાપભીરુ એ હેય. કારણ કે દુખને ઉત્પન્ન કરનાર પિતાનું જ પાપ છે એવું તે સમજે છે.
