________________ ઉછીને શણગાર પ૭ દાન તે દીધું નહિ, ને શીયળ પણ પાળ્યું નહિ; તપથી દમી કાયા નહિ, શુભ ભાવ પણ ભાગ્યે નહિ” તમે પણ કદાચ આ કડી ગાઈ ગયા હશે. પણ ખરેખર શું તમને દાન - શીયળ –તપ - ભાવ નથી આરાધ્યા એને ડંખ જાગેલો ને તમે બેલેલા કે, રત્નાકર સૂરિ મહારાજના વતી તમે પ્રભુ સમક્ષ બેલેલા ? ઘણીવાર એવું બને કે, શેઠના વતી મુનીમ કંકેતરી વહેંચવા જાય. ખૂબ આગ્રહ કરે જ્યાં જાય ત્યાં H જરૂરાજરૂર આવજે. પણ કોના ત્યાં આવવા માટે એ આગ્રહ કરે છે? એના પિતાને ત્યાં આવવા માટે કે શેઠના ત્યાં આવવા માટે ? કદાચ ભાગજોગે કેઈ ઊંધું સમર્યું હોય, કંકેતરી વાંચી ન હોય, ને મુનીમના ત્યાં પહોંચી જાય છે ? ફિયાસ્કો જ થાય ને ? તે મુનીમે આગ્રહ કર્યો. પણ એના પિતાના ત્યાં આવવા માટે નહિ. એના શેઠના ત્યાં આવવા માટે. એમ તમે પૂજાની ઢાળમાં બેલે કે, “મનમંદિર આવે રે !" ત્યારે તમે શું સમજીને બોલે છે ? ખરેખર એ શબ્દ દ્વારા તમે ભગવાનને હૃદય - મંદિરમાં આવવાનું આમંત્રણ પાઠવે છે ? કે વીર વિજય મહારાજના વતી તમે બોલો છો ? આપણે “ભવનિઓની વાત કરતા હતા. તમે પ્રભુ આગળ સાચેસાચ ભવનિર્વેદ માગતા હો તો એ જ પ્રભુ સમક્ષ તમે તમારા સંસારને આબાદ બનાવવાની માગણી કરી શકે ?
