________________ 114 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા એ મુનિને ચોવીસ કલાકને દિવસ પણ ટૂકે પડતે હેય છે ! રાત્રે પણ એમને સ્વાધ્યાય ચાલુ જ હોય. કેટલાક મુનિઓ વિનય–વૈયાવચમાં વધુ સમય ગાળતાં. જ્ઞાનમાં રત રહેનારા મુનિઓની ભક્તિ કરતા તેઓ કેવી સુંદર પરંપરાઓ પળાઈ રહી છે મુનિવૃન્દમાં ! ગુરુ મહારાજ પણ જે આરાધક હોય તેવું કાર્ય ફરમાવે. ભક્તિના રસિયાને ભક્તિનું કાર્ય સેંપાય. જ્ઞાનના રસિયાને સ્વાધ્યાયમાં રહેવા માટે સુવિધા અપાય. શિષ્યો પણ કેવા હોવા જોઈએ ? ગુરુ મહારાજની આજ્ઞાને જ પ્રધાન માનીને જીવનારા. ગુરુ મહારાજ જે આજ્ઞા ફરમાવે છે, તે મારા હિત માટે જ છે આવું માનનારા એ એમ ન કહે કે અમારે તે બસ વેઠ જ કરવાની; પેલા બેઠા બેઠા સ્વાધ્યાય કરે અને અમારે આખો દિવસ કામમાં ગોંધાઈ રહેવાનું ! એ તે વિચારે કે, આવી ભક્તિ મારા નસીબમાં ક્યાંથી? ગુરુ મહારાજ જેમ આજ્ઞા આપે તેમ કરવાનું. વઘ અને દદ અપચાના રોગીને મગનું ઓસામણ જ પીવાનું કહે અને જેને શક્તિની જરૂર હોય તેવા દદીને દૂધ, ઘી સારી પેઠે લેવાનું કહે. પછી પેલે દદી મનમાં એમ ન વિચારે કે, આ વૈિદરાજ કેવા પક્ષપાતી છે ! આને તે ઘી- દૂધ ઝાપટવાનું કહે છે અને મને કહે છે, તારે ઘી - દૂધને અડવાનુંય નહિ! ના, એ દદી તે વિચારે છે કે, મારું દર્દ એવા પ્રકારનું છે કે જેથી કરીને વદ
