________________ [19] કરુણાભીની આંખમાંથી.... यस्य दृष्टिः, कृपावृष्टिः गिरः शमसुधाकिरः / . तस्मै नमः शुभज्ञान-ध्यानमग्नाय योगिने // જ્ઞાન અને ધ્યાનમાં મગ્ન મુનિની આંખમાં હોય છે કરુણું અને મુખમાં હોય છે અમૃત રસ નિઝરતી વાણી. ધરતીની ભીનાશ બહાર હરિયાળા ઘાસ રૂપે દેખાયા વગર રહે નહિ, તેમ અંદર રહેલું જ્ઞાન અને ધ્યાન, બહાર પ્રસર્યા વગર કેમ રહે? જ્ઞાનમાં અને ધ્યાનમાં જ્યારે પણ મગ્નતા આવે છે, ત્યારે એ મગ્નતા ચેતન સૃષ્ટિ જોડે ગાઢ સંબંધ બાંધવામાં સહાયક બને છે. કરુણ અને વાણીની મીઠાશ, પિલા સંબંધને છતું કરનારાં ત છે. મુનિની કરુણું એ વાસ્તવિક કરુણ છે, કારણ કે એ માત્ર દ્રવ્ય દયામાં નહિ પણ ભાવ દયામાં પરિણમે છે. સામાન્ય લોકોને માત્ર દુખીને જોઈને જ દયા આવે.
