________________ 15o જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા પેલે પૂછે છે કે કેમ આટલો ઉદાસ છે તું? લલિતાંગ બધી વાત કરે છે. સામાનિક દેવ પિતાના અવધિજ્ઞાનથી નિર્નામિકાને જોઈને કહે છે કે અત્યારે તે ઘાતકી ખંડના પૂર્વ વિદેહમાં નન્ટિગ્રામની બાજુમાં આવેલ પર્વત પર અનશન લઈને બેઠેલી છે. તે ત્યાં જા. તારુ સ્વરૂપ દેખાડ, જેથી તારામાં અનુરાગવાળી તે મરીને તારી પત્ની થાય. લલિતાગે તેમ કર્યું અને નિર્નામિકા ફરી લલિતાંગ દેવની દેવી થઈ. આપણે અહીં એ જોયું કે, જેમ આસક્તિ વધુ તેમ દુઃખ વધુ. લલિતાંગને પ્રિયાવિરહનું જે દુઃખ અનુભવવું પડયું એ રૈવેયકના કે અનુત્તરના દેવને અનુભવવું પડે ? ના, કારણ કે એવા દુઃખને અનુભવ કરાવનારે રાગ જ તેમને નથી. પણ આવા દેનાય સુખને ટપી જાય એવું સુખ કોનું? જ્ઞાન-ધ્યાનમાં મગ્ન મુનિવરનું. એટલે જ ઉપધ્યાયજી મહારાજે કહ્યું : “તેલેશ્યાવિવૃદ્ધિર્યા, સાધે પર્યાયવૃદ્ધિતઃ જ્ઞાન-ધ્યાનમાં મન મુનિને દીક્ષા પર્યાય વધતો જાય તેમ તેમનું સુખ વધતું જાય. આવું સાંભળ્યા પછી તે, હું માનું છું કે, દીક્ષાને તમારે કારો વિચાર પાકો થઈ જ જવાને ! મગ્ન બને, સુખી બને !
