________________ હo જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા અલબત્ત, સૂત્ર નાનકડું છે, અને એથી સરળ છે; પણ એને જીવનમાં ઉતારવું થોડું અઘરું છે. આપણે સૂત્રના પૂર્વાર્ધની વાત કરી રહ્યા છીએ. અપૂણું બરોબર પૂર્ણ. પણ ભૌતિક પદાર્થો ઘટતા જાય, ઓછા થતા જાય એ સ્થિતિ તરફ તમે પ્રયાણ ક્યાં કરે છે ? એકવાર અનુભવ તે કરી જુઓ. પછી તમને જ થશે કે પદાર્થોથી નિરાળા થવામાં - અલગ બનવામાં કેવી મઝા છે! પર સાથે અલગાવ એટલે નિજ સાથે લગાવ. ધ્રરત્વ પર સાથેનું, સામીપ્ય નિજનું ! નમિ રાજાની વિચારણા નમિ રાજાને એક વાર શરીરમાં દાહ પેદા થયે. એવી બળતરા ઉઠી કે, શરીરમાં લાય લાગી હોય તેમ એક ક્ષણ ચેન ન પડે. આમથી તેમ પડખાં ફેરે, તેમથી આમ આળેટે. રાજવૈદ્યો ભેગા થયા. ચન્દનનો લેપ શરીરે કરાવવાને નિર્ણય કર્યો. દાસ - દાસીઓની તો ફજ હતી; પણ રાણીએ પિતાના સ્વામીને અંગે વિલેપન કરવાનું ચન્દન પોતાના હાથે ઘસવા આતુર બની. અને ઓરસિયાએ લઈને ઘસવા માંડી ! જરા વિચારે નોકરચાકરને કઈ તે નથી. પણ સ્વામીની ભક્તિ માટે રાણીઓ હાથે ચન્દન ઘસે છે. ને ત્રણ લોકના સ્વામીની પૂજા માટે તમારે જે કેસર - સુખડ જોઈએ, તે ઘસવા સારુ તમારે ગોઠી રાખવું પડે છે!
