________________ 102 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા કર્યું સ્નાન, ન કર્યું વસ્ત્ર પરિવર્તન, ન ગયા જ્ઞાનશાળામાં. સીધા જ સૌધર્મેન્દ્રને પરાસ્ત કરવા દેયા. તિચ્છલાકમાં એ વખતે પ્રભુ મહાવીર છદ્મસ્થ અવસ્થામાં વિચારી રહ્યા હતા. ભગવાનને વાંદી, તેમનું શરણું સ્વીકારી તે સૌધર્મ દેવલોક ભણું ઊડ્યા. પહોંચ્યાં તે ખરા ત્યાં. સુધર્મા સભા સુધી પહોંચ્યા. જ્યાં ઈન્દ્ર સિંહાસન પર બેસી નાચ-ગાન જોઈ રહ્યા છે. સૌધર્મેન્દ્રને પ્રભાવ જોતાં જ એમને પરાસ્ત કરવાની વાત તે ચમરેન્દ્રના મનમાંથી નીકળી ગઈ. પણ બીજી વાતને જ વિચાર આવ્યે હેમખેમ સ્વસ્થાને પહોંચી જવાય તોય ઘણું ! ત્યાં જ સૌધર્મેન્દ્ર પિતાનું વજ અમરેન્દ્ર ભણું ફેંકયું. દેદીપ્યમાન એવા તે વજને જોઈને ભયભીત થયેલ ચમરેન્દ્ર નાઠા. સીધા જ પ્રભુ વીર પાસે આવ્યા અને સૂક્ષ્મ રૂપ ધારણ કરીને પ્રભુના ચરણ નીચે પિઠા. સૌધર્મેન્દ્ર અવધિજ્ઞાન વડે આ જોયું અને તરત જ વજ પાછું ખેંચી લીધું. અમરેન્દ્રની નજર અન્યની ઋદ્ધિ પર પહોંચી અને તે અશાન્ત બની ગયા. એથી જ ગ્રન્થકાર કહે છે કે, “પરમાં સ્વત્વ જે કલખ્યું, અધૂરા ચક્રવર્તીએ!” સુભૂમ ચક્રીને અસતેષ! સુભૂમ ચક્રવર્તી રાજા હતા. છ ખંડને સ્વામી. અખૂટ અશ્વર્યનો માલિક. પણ એને હજુ ઘણી અપૂર્ણતા લાગતી હતી. એણે વિચાર્યું છ ખંડના સ્વામી તે
