________________ 108 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા એ ગુરુમુખેથી કે શાસ્ત્રો દ્વારા જાણીને શ્રાવક પિતાનામાં ક્યાં ક્યાં ખામી છે એ જાણે, અને પછી પોતાની એ ભૂલો સુધારવા મથે. અંદરના કાર્ડિયોગ્રામને એ રીપોર્ટ તમારી નીદ હરામ કરી દે એ જ કદાચ હશે. શ્રાવકની પાપભીરુતા કેવી હોય એનું વર્ણન સાંભળ્યાં પછી તમને ક્યાં પાપ કેવી રીતે ડંખ્યા એને વિચાર આવ જોઈ એ. પ્રતિક્રમણમાં તમે અઢારે પાપસ્થાનકોના કરવા– કરાવવા - અનુમોદવાને ખરાબ ગણવી જાવ છો; પણ ધીમેથી અંતરાત્માને પૂછે કે, અઢારમાંથી કેટલા ખરાબ લાગ્યા છે? સભા સાહેબ, એકે નહિ ! પાપ એવા ખરાબ લાગેલા હોવા જોઈએ કે, એ કરવાં પડે ત્યારે તમારા હૈયામાં અત્યન્ત દુખ જાગ્યા વગર રહે નહિ. સમ્મદિષ્ઠિ જીવે, જયવિ હુ પાવે સમાયરે કિચિ અપોસિ હાઈ બધે, જેણ ન નિદ્ધધર્સ કુણઈ.” કેટલીવાર આ ગાથા બોલી ગયા તમે ? કેવું મઝાનું રહસ્ય ખેલવામાં આવ્યું છે “વંદિત્તા સૂત્ર” ની એ ગાથામાં? અનિવાર્ય એવાં પાપ કરવા છતાં અને પાપ રૂપ કાજળની કેટડી જેવા સંસારમાં રહેવા છતાં ઓછામાં ઓછો પાપને બંધ પડે આ વાત કંઈ જેવી તેવી છે?